season
[ˈsi:zən]
1.
n.
1) пара́ f., pl. по́ры
а) адна́ з чатыро́х по́раў го́ду
б) час, пэры́яд -у m.
the Christmas season — каля́дная пара́
the harvest season — жніўна́я пара́, час жніва́
2) сэзо́н -у m.
the baseball season — сэзо́н бэйсбо́лу
3) адпаве́дная пара́
2.
v.t.
1) прыпраўля́ць, дадава́ць прыпра́вы
to season soup with salt — пасалі́ць суп
2) to season conversation with wit — ажыві́ць гу́тарку до́сьціпамі
3) сушы́ць, высу́шваць, вытры́мваць, рабі́ць прыда́тным будаўнічы лесаматэрыя́л
4) прызвыча́йваць да чаго́, гартава́ць
5) зьмякча́ць
to season justice with mercy — зьмя́кчыць прысу́д міласэ́рнасьцю
•
- for a season
- in season
- out of season
- in good season
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
aus
1.
prp (D)
1) з (на пытанне «адку́ль?»); а
us dem Háuse — з до́му
2) (з прычыны) па, з, дзе́ля, ад
~ Zorn — ад зло́сці
~ díesem Grund — па гэ́тай прычы́не
3) (спосаб дзеяння):
~ dem Stégreif — экспро́мтам
~ vóllem Hálse — ва ўсё го́рла
4) (матэрыял, з якога зроблена) з
~ Papíer — з папе́ры
5) (складаная частка чаго-н.) з
éine Famíli¦e ~ vier Persónen — сям’я́ з чатыро́х асо́б
2.
adv
1) ско́нчана, кане́ц
die Stúnde ist ~ — уро́к зако́нчаны
2) спарт. аўт
3)
von hier ~ — адсю́ль
von Grund ~ — грунто́ўна
er weiß wéder ~ noch ein — ён тра́піў у бязвы́хаднае стано́вішча
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)