cessation

[sesˈeɪʃən]

n.

1) спыне́ньне n., прыпы́нак -ку m.

a cessation of hostilities — спыне́ньне вае́нных дзе́яньняў, замірэ́ньне n.

2) перапы́нак -ку m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

halt

I [hɔlt]

1.

v.i.

спыня́цца, затры́мвацца

2.

v.t.

спыня́ць, затры́мваць

3.

n.

прыпы́нак -ку m.

II [hɔlt]

v.i.

1) сумнява́цца, вага́цца

2) Archaic кульга́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

папа́с м. с.-г.

1. (месца, дзе пасвіцца жывёла; паша) Grünfutter n -s, Grásfutter n;

2. (прыпынак у дарозе з мэтай пакарміць коней, падсілкавацца) Fütterung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

haven

[ˈheɪvən]

1.

n.

1) га́вань, пры́стань f., бу́хта f.

2) прыпы́нішча n., прыпы́нак, прыту́лак -ку m.

2.

v.t.

1) ста́віць карабе́ль у порт

2) дава́ць прыту́лак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прае́хаць fáhren* vi (s) (durch A); vorbéifahren* vi (s), vorüberfahren* (міма каго-н., міма чаго-н. an D);

прае́хаць прыпы́нак an der Háltestelle vorüberfahren*;

прае́хаць не́калькі кіламе́траў éinige Kilométer zurücklegen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

захо́д м. (куды-н.) Éinkehr f -, -en; Besúch m -(e)s, -e; Áufenthalt m-(e)s, -e (прыпынак); ав. Ánflug m -(e)s, -flüge; марск. Ánlaufen n -s, Éinlaufen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

асе́сці

1. (панізіцца, ушчыльніцца) sich sénken, sich sétzen; ábsacken vi (s); éinsinken vi (s);

2. (апусціцца) éinen Bódensatz [Níederschlag] bílden; хім. sich áblagern, sich (áb)setzen;

3. (знайсці прыпынак на пэўны час) sésshaft [ánsässig] wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Áufenthalt

m -(e)s, -e ме́сцазнахо́джання, прыпы́нак; по́быт, стая́нка

während méines ~s — у час майго́ знахо́джання

der Zug hat zehn Minúten ~ — цягні́к стаі́ць дзе́сяць хвілі́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bait

[beɪt]

1.

n.

1) прына́да f. (на ры́бу)

2) спаку́са f.

3)

а) папа́с -у m.; е́жа f.

б) прыпы́нак -ку m. (для адпачы́нку й яды́)

2.

v.t.

1) заклада́ць прына́ду

2) спакуша́ць; прына́джваць

3) цкава́ць саба́к

3.

v.i.

затры́мвацца, каб адпачы́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Statión

f -, -en ста́нцыя; ме́сца стая́нкі

2) стая́нка, прыва́л, прыпы́нак

3) аддзяле́нне, ко́рпус (у бальніцы)

der Kránke liegt auf der ~ 1 — хво́ры ляжы́ць у пе́ршым аддзяле́нні

◊ fréie ~ háben — жыць на ўсі́м гато́вым

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)