Verbum

Schlaf

m -(e)s сон

im ~ — у сне

éinen léisen ~ háben — чу́тка [чу́йна] спаць

éinen fésten ~ háben — мо́цна спаць

sich (D) den ~ aus den Áugen réiben* — праціра́ць во́чы пасля́ сну

in ~ fállen* [sínken*] — засну́ць, пагрузі́цца ў сон

aus dem ~ erwáchen — прачну́цца

j-n aus dem ~ schütteln — раскату́рхаць каго́-н.

ich fínde kéinen ~ — мне не спі́цца

den ~ des Geréchten schláfen* — жарт. спаць сном пра́ведніка

den éwigen ~ schláfen* — спаць ве́чным сном

drücken

1.

vt, vi (auf A)

1) ці́снуць, націска́ць (на што-н), паціска́ць (руку)

j-n in die Árme ~ — мо́цна абня́ць каго́-н.

2) ці́снуць (пра абутак)

den Stémpel ~ — паста́віць пяча́тку

3) паніжа́ць (цэны і г.д.)

4) прыгнята́ць, уціска́ць

◊ die Schúlbank ~ — разм. вучы́цца ў шко́ле; праціра́ць штаны́

wíssen*, wo j-n der Schuh drückt — ве́даць чыё-н. сла́бае ме́сца

2.

(sich)

1) праціска́цца

2) мя́цца (аб фруктах)

3) разм. (von, vor D) непрыкме́тна, скрыва́цца; уві́льваць, ухіля́цца (ад чаго-н.)