penetrate
[ˈpenətreɪt]
v.
1) увайсьці́ ў што, прабі́ць навы́лет (пра ку́лю)
2)
а) праніка́ць, прані́зваць
Our eyes could not penetrate the darkness — На́шыя во́чы не маглі́ прыгле́дзецца ў це́мры
б) прахо́дзіць
3) разыхо́дзіцца; напаўня́ць сабо́ю, прасяка́ць
The smell penetrated the whole house — Пах разыйшо́ўся па ўсёй ха́це
4) уніка́ць у што; уду́мвацца, разуме́ць
5) глыбо́ка або́ мо́цна крана́ць; рабі́ць вялі́кае ўра́жаньне; ура́жваць, хвалява́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
háuen
* (impf hieb i háute)
1.
vi сячы́, нано́сіць уда́р
2.
vt
1) сячы́, прасяка́ць, высяка́ць
2) горн. высяка́ць
3) касі́ць (траву)
4) разм. біць, адлупцава́ць
j-n krumm und lahm ~ — збі́ць каго́-н. на го́ркі я́блык [да паўсме́рці]
j-n zu Bóden ~ — збіць каго́-н. з ног
3.
(sich) бі́цца
◊ das ist wéder geháuen noch gestóchen — гэ́та ні то́е, ні cёе
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)