Verbum

ушчамі́ць

1. (заціснуць, сціснуць) hinéinpressen vt, hinéinstopfen vt; klémmen vt, éinklemmen vt, quétschen vt (напр пальцы);

2. (абмежаваць чые-н магчымасці, правы і г. д.) schmälern vt, verlétzen vt;

ушчамі́ць чыё-н самалю́бства j-s Éigenliebe verwúnden [verlétzen];

ушчамі́ць чые-н інтарэ́сы j-s Interéssen schmälern

сцягну́ць

1. (туга перавязаць) zusámmenziehen* vt, fest bínden*, zúschnüren vt;

2. (войскі) zusámmenziehen* vt;

3. (зняць адкуль-н) herúnterziehen* vt;

4. разм (скрасці) stéhlen* vt, stíbitzen vt, kláuen vt;

5. безас, разм zusámmenziehen* vt, zusámmenkrampfen vt, krümmen vt (пра сутаргу);

яму́ сцягну́ла руку́ er hat(te) éinen Krampf im Arm;

ад хо́ладу сцягну́ла па́льцы die Fínger sind steif vor Kälte;

6. (сабраць у адным месцы) zusámmenschleppen vt;

7. (зрушыць) ábziehen* vt, wégziehen* vt, zur Seite rücken

то́нкі dünn; fein; zart (пяшчотны, ласкавы); schlank (хударлявы, стройны);

то́нкі шоўк dünne Séide;

то́нкія па́льцы féine [zárte, schlánke] Fínger;

то́нкія ры́сы тва́ру féine (Gesíchts)züge;

то́нкі го́ лас féine [dünne, zárte] Stímme;

2. (далікатны) fein, verféinert;

то́нкі пах féiner [léichter] Gerúch;

◊ то́нкі смак féiner [áusgesuchter] Geschmáck;

3. (чуллівы – пра органы пачуццяў):

то́нкі слых schárfes [féines] Gehör;

◊ то́нкі намёк éine léise Ánspielung [Ándeutung]; ein Wink mit dem Záunpfahl (іран);

4. (гнуткі, праніклівы) fein, spítzfíndig;

5. (які добра разбіраецца) то́нкі ро́зум schárfer Verstánd;

то́нкі зна́ўца profúnder Kénner;

то́нкі палі́тык gewíefter Polítiker

па́лец м

1. анат (на руцэ) Fínger m -s, -; (мезенец) der kléine Fínger;

шырынёй на тры па́льцы drei Fínger breit;

падне́сці па́лец да губ den Fínger an die Líppen légen;

пака́зваць па́льцам mit dem Fínger zéigen (на каго-н, што-н auf A);

пералічы́ць на па́льцах an den Fíngern ábzählen; (на назе) Zéhe f -, -n;

хадзі́ць на па́льчыках auf den Zéhenspitzen [auf den Zéhen] géhen*;

◊ абве́сці вако́л па́льца каго-н j-n um den Fínger wíckeln;

вы́смактаць з па́льца aus der Luft gréifen*;

2. тэх Dáumen m -s, -

глядзе́ць

1. scháuen vi; gúcken vi (разм); blícken vi (на каго-н auf A); ánsehen* vt; zúsehen* vi (D) (на тое, што здзяйсняецца);

2. (пра вокны) Áussicht háben, blícken vi, scháuen vi (куды-н auf A);

3. разм (мець выгляд) áussehen* vi;

глядзе́ць геро́ем wie ein Held áussehen*;

4. (прыглядаць) Acht geben*, áufpassen (за кім-н auf A);

глядзе́ць за дзе́цьмі auf die Kínder áufpassen [Acht geben*, áchten];

◊ глядзе́ць ва ўсе во́чы auf der Hut sein, kein Áuge von etw. (D) wénden; áufmerksam zúsehen*, die Áugen nicht ábwenden können*, ganz Áuge sein;

глядзе́ць праз па́льцы ein Áuge zúdrücken;

няма́ чаго́ на яго́ глядзе́ць! an ihm [an dem] gibt es nichts Besónderes!