nreichern

1.

vt узбагача́ць, насыча́ць

2.

(sich) памнажа́цца, павялі́чвацца; узбагача́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

impregnate

[ɪmˈpregneɪt]

v.t.

1) апладня́ць

2) насыча́ць; прасяка́ць

3) абуджа́ць, выкліка́ць у́мкі); натхня́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

imbue

[ɪmˈbju:]

v.t.

1) усяля́ць, наве́йваць, абуджа́ць у́мку, жада́ньне), заахво́чваць

2) насыча́ць о́гкасьцю, фа́рбай); прамо́чваць, прасяка́ць (крывёю)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

intränken

vt

1) намо́чваць, прамо́чваць, насыча́ць

2) (j-m) адпо́мсціць (каму-н. за што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sate

[seɪt]

v.t.

1) ца́лкам задаво́льваць, насыча́ць, наталя́ць

A long drink sated his thirst — Напі́ўшыся, ко́лькі хаце́ў, наталі́ў сваю́ сма́гу

2) перанасыча́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

carbonate

[ˈkɑ:rbəneɪt]

1.

n.

карбана́т -у m., вуглякі́слая соль

2.

v.t.

а) ператвара́ць у карбана́т

б) карбанізава́ць

в) насыча́ць вуглякі́слымі га́замі (напі́так)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

saturate

[ˈsætʃəreɪt]

v.t.

1) прасяка́ць, насыча́ць, прамо́чваць

The air was saturated with moisture — Паве́тра было́ прася́кнутае ві́льгацьцю

a saturated solution — насы́чаны раство́р

2) напаўня́ць, перапаўняць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

concentrate

[ˈkɑ:nsəntreɪt]

1.

v.

1) зьбіра́ць, засяро́джваць, канцэнтрава́ць

2) згушча́ць, насыча́ць раство́ры, выпа́рваць

3) ачышча́ць руду́ ад пяску́, каме́ньня, абагача́ць (руду́)

4) (on, upon) засяро́джвацца, сканцэнтро́ўвацца у́мкай)

2.

n.

канцэнтра́т -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sättigen

1.

vt

1) накармі́ць (удо́сталь), насы́ціць

2) хім. насыча́ць

2.

vi быць пад’е́ўшым

dese Spise sättigt — гэ́тая стра́ва пажыўная

3.

(sich) нае́сціся, напі́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vergüten

vt

1) апла́чваць, кампенсава́ць

2) узнагаро́дзіць (за працу)

3) плаці́ць працэ́нты (па ўкладах)

4) тэх. рафінава́ць (метал і г.д.); паляпша́ць я́касць (чаго-н.)

5) хім. насыча́ць (раствор)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)