Verbum

абшчыпа́ць, абшчы́пваць

1. rúpfen vt;

абшчыпа́ць гусь éine Gans rúpfen; (лісце, ягады і г. д) ábreißen* vt, (áb)pflücken vt;

2. (параніць) (áb)knéifen* vt, ábzwicken vt

абсыпа́цца

1. (пра зямлю і пад.) ábbröckeln vi (s), herábrollen vi (s), herúnterrollen vi (s);

2. (ападаць – пра лісце і пад.) (áb)fállen* vi (s); sich entblättern (пра дрэвы)

асыпа́цца

1. (адваліўшыся асунуцца ўніз) ábbröckeln vi (s) herúnterrollen vi (s);

2. (апасці – пра лісце і г. д) (áb)fállen* vi (s); séine Blätter verlíeren*; sich entblättern (пра дрэвы – высок); áuskörnen vi (s) (пра зерне)

затрымце́ць

1. (задрыжаць) erzíttern vi (s), ánfangen* zu zíttern, erbében vi (s); blínken vi (s);

лі́сце затрымце́ла die Blätter erzítterten;

сэ́рца затрымце́ла ад ра́дасці das Herz fing an vor Feude zu bében;

2. (замільгаць, замігцець) ánfangen* zu flímmern [zu blínken]

шуме́ць

1. lärmen vi, Lärm máchen; ein Geräusch verúrsachen (слабы); ráuschen vi (пра лісце); póltern vi (грукаць);

шуме́ць з прычы́ны чаго-н viel Áufregung [Lärm] máchen um etw. (A);

2. разм (сварыцца) lärmen vi, tóben vi, ein Spektákel máchen

абляце́ць

1. гл аблётаць, аблятаць 1, 2.;

2. (апасці, абсыпацца – пра лісце і г. д.) ábfallen* vi (s), herábfallen* vi (s);

3. (хутка распаўсюдзіцца) durchflíegen* vt, durchláufen* vt; von Mund zu Mund géhen*; sich wie ein Láuffeuer áusbreiten;

абляце́ць прэ́су durch die Présse gehen*; durch alle Zéitungen gehen*