thrash
[Өræʃ]
1.
v.t.
1) біць, сьцяба́ць бізуно́м; паганя́ць пу́гай (каня́); лупі́ць, лупцаваць
The man thrashed the boy for stealing the apples — чалаве́к лупцава́ў хлапца́ за то́е, што ён краў я́блыкі
2) малаці́ць (збо́жжа)
2.
v.i.
1) бі́цца, кі́дацца
thrash about — кі́дацца з бо́ку на бо́к
2) бі́цца
а) біць адзі́н аднаго́
б) удара́цца, сту́кацца
branches thrashing against a window — галі́ны б’ю́цца аб шы́бу
3) малаці́ць збо́жжа
•
- thrash out
- thrash over
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
skin
[skɪn]
1.
n.
1)
а) ску́ра f.
б) вы́рабленая шку́ра
2) ску́рка, абало́нка f.
а) ад пладо́ў
б) лупі́на f., шалупі́ньне n
3) шку́ра f.
4) Sl. махля́р -а́, ашука́нец -ца m.; скна́ра, жмі́нда -ы m. & f.
5) Sl. даля́р -а m.
2.
v.t.
1)
а) абдзе́рці ску́ру
Jack skinned his knee when he fell — Янка ўпа́ў і абдзёр кале́на
б) здыма́ць, зьдзіра́ць ску́ру
2) скіда́ць ску́ру (пра вужа́каў)
3) Sl. лупі́ць ску́ру, браць празьме́рую пла́ту
•
- by the skin of one’s teeth
- have a thick skin
- in a whole skin
- with a whole skin
- jump out of one’s skin
- save one’s skin
- skin alive
- under the skin
- get under one’s skin
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)