Verbum

Befréiung

f - вызвале́нне, пазба́ўленне, звальне́нне (von D – ад каго-н., ад чаго-н.)

Suspensión

f -, -en

1) (часо́вае) звальне́нне (з пасады)

2) адкла́дванне, прыпыне́нне

3) хім. суспе́нзія

Ábberufung

f -, -en вызвале́нне (ад пасады), звальне́нне; адкліка́нне (пасла)

~ vom Amt — вызвале́нне з паса́ды

Ábsetzung

f -, -en

1) звальне́нне з паса́ды; скіда́нне (манарха); вайск. адхо́д (на новую пазіцыю)

Entférnung

f -, -en

1) адле́гласць, адда́ленасць

sich in éiniger ~ hálten* — трыма́цца на адле́гласці

2) выдале́нне, звальне́нне (ад пасады)

Ábbau

m -(e)s

1) паніжэ́нне (цэн, зарплаты)

2) скарачэ́нне (штатаў), звальне́нне

3) знос, разбо́рка

4) ме́сца здабы́чы, капа́льня

Verábschiedung

f -, -en

1) звальне́нне, адста́ўка

2) про́вады

3) прыня́цце, зацвярджэ́нне (закона і г.д.); (von D) развіта́нне (з кім-н.)

Versétzung

f -, -en рамяшчэ́нне, перано́с, перастано́ўка

2) пераво́д (на новую працу)

~ in den Rúhestand — звальне́нне ў адста́ўку

3) ссо́ўванне, зрух

Ábschied

m -(e)s, -e

1) развіта́нне, расста́нне, ро́стань

2) адста́ўка, звальне́нне

~ néhmen* (von D) — разві́твацца (з кім-н.)

~ gében* — звальня́ць

Láufpass

m -es разм. адста́ўка, звальне́нне, разлі́к

j-m den ~ gében* — разм. зво́льніць каго́-н.; іран. даць адста́ўку каму́-н., прагна́ць каго́-н.