Verbum

burnish

[ˈbɜ:rnɪʃ]

1.

v.t.

палірава́ць (мэ́блю); чы́сьціць, глянцава́ць

to burnish copper — чы́сьціць медзь

2.

v.i.

блішчэ́ць, рабі́цца гла́дкім, бліску́чым

3.

n.

1) паліро́ўка f., палірава́ньне n.

2) гля́нец -цу, бляск -у m.

polish

[ˈpɑ:lɪʃ]

1.

v.

1) чы́сьціць, наво́дзіць гля́нец, глянцава́ць (чаравікі́, мэ́блю, срэ́бра)

2) шліфава́ць; рабі́ць гла́дкім

3) палірава́ць

4) надава́ць ле́пшы вы́гляд

5) рабі́ць элега́нтным, больш то́нкім, даліка́тным (мане́ры)

2.

n.

1) рэ́чыва для чышчэ́ньня (срэ́бра, мэ́блі)

2) паліту́ра f., ляк -у m.

3) шліфава́ньне, чышчэ́ньне, палірава́ньне n.

4) культу́рнасьць, культу́ра f.; элега́нтнасьць f.; вы́танчанасьць f.

•

- polish up

shine

[ʃaɪn]

1.

v., shone or shined

1) сьвяці́ць; сьвяці́цца, блішчэ́ць, зіхаце́ць

2) вызнача́цца

Mary shines in French — Мары́я вызнача́ецца ве́дамі францу́скае мо́вы

3) ваксава́ць

to shine shoes — ваксава́ць, глянцава́ць чараві́кі

2.

n.

1) со́нечнае сьвятло́ n.

2) бляск -у, гля́нец-цу m.

3) паго́да f., со́нечнае надво́р’е

rain or shine — дождж ці паго́да, у ко́жным ра́зе

•

- shine up to

- take a shine to

varnish

[ˈvɑ:rnɪʃ]

1.

n.

1) ляк -у m., паліту́ра f.

2) лякіро́ўка f.

The varnish on the table has been scratched — Лякіро́ўка на стале́ была́ паскрэ́баная

3) гля́нец -цу, бляск -у m., паліту́ра f.

4) Figur. прыкрыцьцё n., ма́ска f.

She covers her selfishness with a varnish of good manners — Яна́ прыкрыва́е свой эгаі́зм ма́скай до́брых мане́раў

2.

v.t.

лякава́ць, палі́раваць

3.

v.i.

маскава́цца

glass

[glæs]

1.

n.

1) шкло n.

2) шкля́нка, ча́рка f.

3) лю́стра n.

4) шкляны́я рэ́чы або́ по́суд

5) шы́ба, шы́біна f.

2.

v.t.

1) шкліць (во́кны); трыма́ць што пад шклом або́ ў цяплі́цы

2) адбіва́ць (як у лю́стры)

3) наво́дзіць люстра́ны гля́нец, глянцава́ць

3.

adj.

1) шкляны́ (по́суд)

2) зашклёны

a glass door — зашклёныя дзьве́ры

glasses — акуля́ры pl. only.

gloss

I [glɑ:s]

1.

n.

гля́нец -цу m.

а) бляск -у m. (начы́шчанай адпалірава́най паве́рхні)

б) беззага́нны вы́гляд, во́нкавы бляск

2.

v.t.

1) наво́дзіць бляск, глянцава́ць

2) загла́джваць (не́шта няпра́вільнае)

II [glɑ:s]

n.

1) глёса f. (тлумачэ́ньне незразуме́лага сло́ва ці вы́разу на паля́х)

glosses in Skaryna’s texts — глёсы ў Скары́навых тэ́кстах

2) падрадко́вы перакла́д, гляса́рый -я m

3) наўмы́сна перакру́чаная або́ фальшы́вая інтэрпрэта́цыя