Verbum

abjure

[æbˈdʒʊr]

v.t.

1) адрака́цца, зрака́цца, адмаўля́цца

to abjure power — адрачы́ся ад ула́ды, зрачы́ся ўла́ды

2) афіцы́йна адступа́цца

to abjure one’s religion — адступі́цца ад ве́ры

declension

[dɪˈklenʃən]

n.

1) схіл, спад, спуск -у m.

the declension of the sun toward the west — спуск со́нца на за́хад

2) Gram. склане́ньне n.

3) заняпа́д -у m.

4) адступле́ньне n. (ад ве́ры, пагля́даў, тэ́ксту)

5) адхіле́ньне n. (прапано́вы), ве́тлівая адмо́ва

believe

[bɪˈli:v]

1.

v.t.

1) ве́рыць

to believe in something — ве́рыць у не́шта

2) дава́ць ве́ры

We believe him — Мы яму́ ве́рым

Would you believe? — Дасьцё ве́ры?

3) ду́маць; меркава́ць

I believe so, but… — Мярку́ю, што так, але́… (у адка́зе)

2.

v.i.

1) давяра́ць; ве́рыць

We believe in our friends — Мы давяра́ем на́шым пры́яцелям

2) ве́рыць у Бо́га

to believe in — быць перакана́ным у чым

I believe in early rising — Лічу́ кары́сным ра́на ўстава́ць

She believes in charity — Яна́ перакана́ная ў патрэ́бе дабрачы́ннасьці, яна́ ве́рыць у гэ́та

•

- make believe

boast

I [boʊst]

1.

v.

1) хвалі́цца, выхваля́цца

2) ганары́цца

Our town boasts many fine parks — Наш го́рад ганары́цца прыго́жымі па́ркамі

2.

n.

1) самахва́льства n., хвальба́ f., выхваля́ньне n.

I don’t believe his boasting — Я не даю́ ве́ры яго́ным выхваля́ньням

2) не́шта, чым мо́жна ганары́цца

II [boʊst]

v.t.

збо́льшага абчаса́ць

credit

[ˈkredət]

1.

n.

1) ве́ра f., даве́р -у m.

to give credit to something — даць ве́ры не́чаму, паве́рыць

2) паве́р -у, крэ́дыт -у m.; доўг, даўгу́ m.

3)

а) су́ма, запі́саная на прыбы́так

б) пра́вы бок бухга́льтарскае кні́гі

4) вераго́днасьць f.; до́брая рэпута́цыя, до́брае імя́

a citizen of credit — грамадзя́нін з до́брай рэпута́цыяй

5) прызна́ньне n.

She gets no credit for her work — Яна́ ня ма́е прызна́ньня за сваю́ пра́цу

6) то́е, што прыно́сіць го́нар, пахвалу́

The boy is a credit to his family — Хло́пчык — го́нар яго́нае сям’і

7) залічэ́ньне ку́рсу, залі́к -у m., залі́чаны прадме́т

2.

v.t.

1) дава́ць ве́ры, давяра́ць каму́-чаму́

2) крэдытава́ць

3) заліча́ць ву́чню прадме́т або́ курс

4) прыпі́сваць, прызнава́ць

•

- do credit to

- give a person credit for

- on credit

past

[pæst]

1.

adj.

1) міну́лы

the past year — міну́лы год

2) былы́

a past president — былы́ прэзыдэ́нт

3) ско́нчаны

Our troubles are past — На́шыя турбо́ты ско́нчыліся

4) міну́лы

the past tense — міну́лы час

a past participle — дзеепрыме́тнік міну́лага ча́су

2.

n.

міну́лае n., міну́ўшчына f.

а) far back in the past — далёка ў міну́лым

б) Our country has a glorious past — Наш край ма́е сла́ўную міну́ўшчыну

в) He was a man with a past — Ён быў чалаве́кам зь міну́лым

3.

prep.

1) за; дале́й, як

past the line — за лі́нію

2) пасьля́

it is past noon — Ужо́ пасьля́ паўдня́

half past two — пало́ва трэ́цяе (гадзі́ны)

The train is past due — Цягні́к по́зьніцца

3) звыш

past belief — звыш ве́ры, не да ве́ры

4.

adv.

мі́ма

He walked past — Ён прайшо́ў мі́ма

The years flew past — Гады́ праляце́лі