Verbum

Ábzug

m -(e)s, -züge

1) ад’е́зд; адступле́нне (войска)

2) сцёк

3) скі́дка, вы́лік

4) спуск (курка)

5) палігр. адбі́так

6) душні́к

rǘckläufig

a

1) зваро́тны, адваро́тны;

~е Bewégung зваро́тны рух, рух наза́д; адступле́нне

2) рэгрэсі́ўны

3) які́ зніжа́ецца, які́ скарача́ецца;

etw. ~ máchen адмяня́ць што-н.

Rücken

m -s, -

1) спі́на;

hínter dem ~ за спі́най; перан.тс. за во́чы;

j-m den ~ zéigen [zúwenden*] павярну́цца да каго́-н. спі́най; перан. тс. парва́ць з кім-н. адно́сіны;

es läuft mir kalt über den ~ у мяне́ маро́з па спі́не прабяга́е

2) вайск. тыл;

j-m in den ~ fállen* напа́сці на каго́-н. з ты́лу; нане́сці каму́-н. уда́р у спі́ну;

in den ~ géhen* захо́дзіць з ты́лу im ~ у бліжэ́йшым ты́ле;

im ~ fássen ахапі́ць з ты́лу;

sich (D) den ~ décken забяспе́чыць сабе́ адступле́нне

3) хрыбе́т (горны)

4) карашо́к (кнігі, квітка)

5) абу́х