Verbum

concessive

adj.

1) канцэсі́йны

2) усту́плівы, пада́тлівы; прымірэ́нчы (тон)

3) уступа́льны

”though” is a concessive word — “хоць” — уступа́льнае сло́ва

inflect

v.t.

1) гнуць; згіна́ць, угіна́ць

2) мяня́ць тон або́ вышыню́ го́ласу

3) мяня́ць канча́так сло́ва, скланя́ць або́ спрага́ць

informal

adj.

1) нефарма́льны; неафіцы́йны; без датрыма́ньня фарма́льнасьцяў

2) про́сты, во́льны; штодзённы (пра во́пратку)

3) гутарко́вы, размо́ўны, нелітарату́рны (сло́ва)

nominative

adj.

назо́ўны

nominative case — назо́ўны склон

n.

1) назо́ўны -ага m.

2) сло́ва ў назо́ўным скло́не

obsolete

adj.

1) састарэ́лы, які́ ўжо́ ня ўжыва́ецца, які́ вы́йшаў з ужы́тку (пра сло́ва)

2) ве́льмі стары́; перастарэ́лы, нямо́дны

Anglicism

n.

1) анге́льскасьць f., англіцы́зм m., анге́льшчына f. (звы́чаі, звы́чкі)

2) сло́ва ужыва́нае ў Анге́льшчыне; брытані́зм -у m.

interjection

n.

1) во́кліч, во́клік, во́крык -у m.

2) выклі́чнік -а m.

3) устаўля́ньне (сло́ва)

4) уста́ўленыя сло́вы; заўва́га f.

freedom

n.

1) во́ля f.; свабо́да f.

freedom of speech (press) — свабо́да сло́ва (прэ́сы).

2) во́льнае карыста́ньне

3) во́льнасьць f.