стро́гі streng; hart (суровы); genu, strikt (дакладны); herb (пра прыгажосць);

у стро́гім сэ́нсе сло́ва im whren [igentlichen] Sinn des Wrtes;

пад стро́гім сакрэ́там streng gehim

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Treff

m -s, -s

1) ме́сца сустрэ́чы [спатка́ння]

2) уда́р (па чым-н.)

3) тра́пнае сло́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verdutschen

vt

1) пераклада́ць на няме́цкую мо́ву

2) замяня́ць заме́жнае сло́ва няме́цкім (у нямецкім тэксце)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Mndwerk

разм.

ein gtes [geläufiges] ~ hben — мець до́бра падве́шаны язы́к, не ле́зці па сло́ва ў кішэ́нь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

inlösen

vt

1) выкупля́ць

2) аплаці́ць (вэксаль)

3) выруча́ць (пра даходы)

sein Wort ~ — стрыма́ць сло́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

compound

I [ˈkɑ:mpaʊnd]

1.

adj.

1) склада́ны

2) Gram.

а) склада́нае сло́ва

б) склада́на-злу́чаны сказ

2.

n.

1) су́месь f.

2) Chem. злучэ́ньне n.

3) склада́нае сло́ва

3.

v.

1) злуча́ць

2) ускладня́ць

to compound the problem — ускладні́ць прабле́му

II [ˈkɑ:mpaʊnd]

n.

гру́па буды́нкаў, ко́мплекс -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

скажо́на прысл., скажо́ны entstllt, verdrht, verzrrt;

скажо́ная карці́на entstlltes Bild, Zrrbild n -(e)s, -bilder;

скажо́нае сло́ва verstümmeltes Wort;

скажо́ны ад зло́сці твар wtverzertes [vor Wut verzrrtes] Gescht

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

abide

[əˈbaɪd]

v., abode or abided, abiding

1) цярпе́ць; вытры́мваць

2) прытры́мвацца, падпара́дкавацца; застава́цца ве́рным

Abide by your word — Трыма́й сваё сло́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vergssen

* vt

1.

забыва́ць

2.

(sich)

1) забыва́цца, не стры́млівацца

2) забыва́цца (пра слова і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Derivat

[-'va:t]

n -s, pl -e i -a

1) лінгв. вытво́рнае сло́ва

2) хім. дэрыва́т, вытво́рнае рэ́чыва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)