чы́сты
1. rein, sáuber; únbenutzt (нескарыстаны);
чы́стая ху́стачка frísches [únbenutztes] Táschentuch;
чы́стая старо́нка léere [únbeschriebene] Séite;
чы́стае не́ба wólkenloser Hímmel;
2. (акуратны) réinlich;
3. (без дамешку) rein;
чы́стае віно́ réiner Wein;
чы́стае зо́лата Réingold n -(e)s, púres Gold;
чы́стая вага́ Réingewicht n -(e)s, Néttogewicht n -(e)s;
чы́сты го́лас réine [kláre] Stímme;
чы́сты дахо́д камерц Réingewinn m -(e)s, Réineinkünfte pl;
на чы́стым паве́тры an der fríschen Luft;
узя́ць за чы́стую мане́ту etw. für báre Münze néhmen*;
гэ́та чы́стая пра́ўда das ist die réine Wáhrheit
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
deep
[di:p]
1.
adj.
1) глыбо́кі
2) густы́, мо́цны
a deep red color — цёмна-чырво́ны ко́лер
3) далёкі (углы́бкі)
4) ні́зкі
a deep voice — ні́зкі го́лас
5) пава́жны, непавярхо́ўны, з глыбо́кім сэ́нсам
a speech of deep importance — пава́жная прамо́ва
6) Figur. цяжкі́ для разуме́ньня
7) разу́мны, му́дры
a deep scholar — му́дры навуко́вец
2.
adv.
1) глыбо́ка, глы́бака
2) по́зна (пра час)
He studied deep into the night — Ён вучы́ўся да по́зьняе но́чы
3.
n.
глыб f.; глыбіня́ f.
•
- deep in debt
- the deep
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
thick
[Өɪk]
1.
adj.
1) то́ўсты, таўсты́, грубы́
thick stone walls — таўсты́я каме́нныя сьце́ны
two centimeters thick — два сантымэ́тры таўшчыні́
2) густы́
thick hair — густы́я валасы́
3) густы́, цягу́чы
thick liquid — цягу́чая, густа́я ва́дкасьць
4) тума́нны, хма́рны (пра надво́р’е)
5) ні́зкі; грубы́, хры́плы
a thick voice — хры́плы го́лас
6) дурны́, тупы́
He has a thick head — Ён ма́е дурну́ю галаву, ён тупагало́вы
2.
adv.
то́ўста; гу́ста
3.
n.
гу́шча f.
in the thick of the fight — у гу́шчы бо́ю, у гара́чым баі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
stímmen
I
vi (für, gegen A) галасава́ць, падава́ць го́лас (за, супраць каго-н., чаго-н.)
geschlóssen ~ — галасава́ць аднаду́шна
II
vt настро́йваць (музыкальны інструмент)
j-n günstig für etw. (A) ~ — схілі́ць каго́-н. на кары́сць чаго́-н.
er ist gut [schlecht] gestímmt — ён у до́брым [дрэ́нным] настро́і
j-n zur Fréude ~ — настро́іць каго́-н. на вясёлы лад
III
vi адпавяда́ць і́сціне, быць пра́вільным [слу́шным, дакла́дным]
das stimmt — (гэ́та) пра́вільна
da stimmt étwas nicht — тут не ўсё ў пара́дку
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
crack
[kræk]
1.
n.
1) раско́ліна, расшчэ́піна, шчы́ліна f.
2) ля́скат -у m. (бізуна́)
3) імгне́ньне n., мо́мант -у m.
4) Sl. зье́длівая заўва́га
5) Sl.
а) крадзе́ж з узло́мам
б) зло́дзей-узло́мшчык
2.
adj., informal
надзвыча́йны, знакамі́ты
3.
v.t.
1) раско́лваць
2) лу́шчыць (арэ́хі)
3) ля́скаць (пу́гаю)
4) informal мо́цна ўдара́ць
5) псава́ць не́чую рэпута́цыю
6) informal расшыфро́ўваць
7) Chem. раклада́ць, разьдзяля́ць на скла́днікі
4.
v.i.
1) расшчапля́цца
2) трэ́скацца
3) лама́цца, не вытры́мваць, зрыва́цца (пра го́лас)
He cracked under the strain — Ён залама́ўся пад ці́скам
•
- crack down
- crack one’s whip
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
raise
[reɪz]
1.
v.t.
1) падніма́ць, падыма́ць
to raise one’s hand — падня́ць руку́
to raise a cloud of dust — падня́ць слуп пы́лу
Yeast raises dough — Це́ста падыхо́дзіць на дражджа́х
to raise the dead — уваскраша́ць мёртвых
2) павялі́чваць; павыша́ць, падвыша́ць; зьбіра́ць
to raise one’s voice — падвы́сіць го́лас
to raise an army — сабра́ць во́йска
to raise money — сабра́ць гро́шы
3) узгадо́ўваць, гадава́ць; дагляда́ць
Parents raise their children — Бацькі гаду́юць сваі́х дзяце́й
to raise crops — выро́шчваць збо́жжа
to raise cattle — гадава́ць жывёлу
2.
n.
падвышэ́ньне n. (пла́ты)
•
- raise a doubt
- raise an objection
- raise a question
- raise hell
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
vote
[voʊt]
1.
n.
1) го́лас -у m.
The chairman is elected by a majority of the votes — Старшыня́ выбіра́ецца бальшынёй галасо́ў
2) пра́ва го́ласу
Not everybody has a vote — Ня ўсе́ ма́юць пра́ва го́ласу
3) галасава́ньне n.
4) вы́барчы бюлетэ́нь
to cast a vote — галасава́ць
2.
v.i.
1) галасава́ць
to vote by proxy — галасава́ць паво́дле ўпаўнава́жаньня
2) informal прапанава́ць
I vote that we go — Прапану́ю пайсьці́
3.
v.t.
1) пастанаўля́ць галасава́ньнем
He was voted president — Яго́ абра́лі старшынём
2) прызнава́ць; ацэ́ньваць
The play was voted a failure — П’е́са была́ ацэ́неная няўда́чнай
•
- vote down
- vote in
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
drop
[drɑ:p]
1.
n.
1) кро́пля f.
2) крыха́ f. (чаго́-н.)
3) рапто́ўнае зьніжэ́ньне; зьмяншэ́ньне
a drop in prices — зьніжэ́ньне цэ́наў
2.
v., (-pp-)
1) ка́паць
2) па́даць
3) рапто́ўна зьніжа́цца, зьмянша́цца
4) пакіда́ць; перапыня́ць (рабо́ту, тэ́му)
Let the matter drop — Пакі́ньма пра гэ́та гу́тарыць
5) прапуска́ць
You dropped something — Вы не́шта прапусьці́лі
6) сьціша́ць, паніжа́ць
to drop the voice — сьці́шыць го́лас
7) прапушча́ць, прапуска́ць
This word can be dropped from the sentence — Гэ́тае сло́ва ў ска́зе мо́жа быць прапу́шчанае
•
- drop in the bucket
- Drop it!
- Drop me a line
- drop out
- drop over
- drop off
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
уну́траны
1. ínner; ínwendig (з унутранага боку); перан ínnerlich, éigentlich;
уну́траная хваро́ба ínnere Kránkheit;
уну́траная сакрэ́цыя фізіял ínnere Sekretión;
для уну́транага ўжыва́ння (пра лекі) ínnerlich ánzuwenden;
уну́траная даро́жка спарт Ínnenbahn f -, -en;
уну́траныя перажыва́нні ínneres Erlében;
уну́траны го́лас ínnere Stímme;
уну́траныя прычы́ны ínnere Gründe;
уну́траныя зако́ны развіцця́ die ínneren [immanénten] Entwícklungsgesetze;
уну́траны сэнс слоў der éigentliche Sinn der Wórte;
2. (у межах адной дзяржавы) ínnen, Bínnen-, Ínlands-;
уну́траная палі́тыка Ínnenpolitik f;
уну́траны га́ндаль камерц Bínnenhandel m -s;
уну́траны ры́нак эк Bínnenmarkt m -es, -märkte;
уну́траныя во́ды геагр Bínnengewässer pl;
уну́транае мо́ра геагр Bínnenmeer n -(e)s, -e;
міністэ́рства уну́траных спра́ў Ínnenministerium n -s, -ri¦en, Ministérium für ínnere Ángelegenheiten [Ínneres]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
high
[haɪ]
1.
adj.
1) высо́кі (буды́нак, цана́, тэмпэрату́ра)
2) вышэ́йшы, гало́ўны (пра ранг)
a high official — вышэ́йшая службо́вая асо́ба
3) вялі́кі
a high wind — мо́цны ве́цер
4) Mus. a high note (voice) — высо́кая но́та (высо́кі го́лас)
5) у са́мым разга́ры
high summer — разга́р ле́та
at high noon — у са́мы по́ўдзень
6) дарагі́ (цано́ю)
Strawberries are high in winter — Суні́цы дарагі́я ўзі́мку
7) вясёлы
high spirits — вясёлы прыўзьня́ты настро́й
2.
adv.
1) высо́ка
2) раско́шна, бага́та
to live high — жыць бага́та, на шыро́кую нагу́
to fly high Fig. — высо́ка лётаць, мець вялі́кія пля́ны, надзе́і, амбі́цыі
high and low — усю́ды
3.
n.
вышыня́ f.
•
- high and mighty
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)