schlicht

1.

a про́сты, сці́плы

der ~e Ménschenverstand — про́сты зда́ровы сэнс

~es Haar — гла́дкія валасы́

2.

adv

1) про́ста, сці́пла

2) гла́дка

~ und recht — сці́пла і сумле́нна

◊ ~ um ~ — без (уза- е́мнай) узнагаро́ды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ду́бам, ды́бам прысл, разм:

станаві́цца ду́бам тс перан sich bäumen, sich auf die Hínterbéine stéllen;

конь станаві́ўся ду́бам das Pferd stéllte sich auf die Hínterbéine;

у мяне́ валасы́ ста́лі ду́бам mir sträubten sich die Háare, die Háare stánden mir zu Bérge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Haar

n -(e)s, -e во́лас, валасі́на; зборн. валасы́; по́ўсць; ворс

das ~ wáchsen* lássen* — адпуска́ць валасы́

die ~e wáschen* [trócknen, färben] — мыць [сушы́ць, фарбава́ць] валасы́

die ~e máchen — прычэ́свацца

◊ sich in die ~e geráten* — (па)свары́цца

sie gléichen* sich aufs ~ — яны́ падо́бны адзі́н да друго́га як дзве кро́плі вады́

um ein ~ — на валасо́к, ледзь

um kein ~, nicht um ein ~ — ні на валасо́к, ні на ёту

sich wégen etw. (G) kéine gráuen ~e wáchsen* lássen* — не хвалява́цца нако́нт чаго́-н., не браць чаго́-н. да галавы́

kein gútes ~ an j-m lássen* — разбіра́ць каго́-н. па ко́стачках

~e auf den Zähnen háben — ≅ быць зуба́стым

er hat ihm kein ~ gekrümmt — ён і па́льцам яго́ не крану́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bob

I [bɑ:b]

v. bobbed, -bbing

1) сту́каць

2) рапто́ўна схілі́цца

He bobbed suddenly and avoided the blow — Ён ра́птам схілі́ўся, каб пазьбе́гнуць уда́ру

•

- bob up

II [bɑ:b]

1.

n.

1) ко́ратка падстры́жаныя валасы́ (у жанчы́ны ці дзіця́ці)

2) вузел -ла́, зьвя́зак -ка, пук пука́ m.

3) падрэ́заны хвост

4) падве́ска f., адве́с -а m.

5) плаво́к, паплаво́к -ўка́ m.

6) са́ні pl.

7) мадуля́цыя f.

2.

v.t.

1) стры́гчы ко́ратка валасы́

2) падраза́ць хвост (каню́ ці саба́ку)

III [bɑ:b]

1.

n.

лёгкі штуршо́к, уда́р; лёгкае сту́каньне

2.

v.t. bobbed, -bbing

1) лёгка штурха́ць, шлёпаць

2) сту́каць

IV [bɑ:b]

n., pl. bob, Brit., Sl.

шы́лінг -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lóse

1.

a

1) свабо́дны

2) сла́бы, хі́сткі

3) распу́шчаны (пра валасы)

4) легкаду́мны, распу́шчаны (пра чалавека)

◊ ~ Zúnge — балбатлі́вы язы́к

~r Streich — сваво́льства

5) не(рас)фасава́ны

2.

adv

1) свабо́дна

2) сла́ба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

падшпілі́ць, падшпі́льваць mit Stécknadeln beféstigen;

я падшпілю́ сту́жку шпі́лькай ich werde das Band mit éiner Stécknadel beféstigen; áufstecken vt; ánstecken vt (прымацаваць);

падшпіліць валасы́ die Háare áufstecken [hóchstecken];

падшпілі́ць значо́к [кве́тку] да пінжака́ ein Ábzeichen [éine Blúme] an das Jackétt ánstecken;

падшпілі́ць бант éine Schléife ánstecken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

sträuben

1.

vt тапы́рыць, шчаці́ніць

der Тrúthahn sträubte die Fédern — інды́к распушыў пе́р’і

2.

(sich)

1) тапы́рыцца, шчаці́ніцца

die Háare ~ sich vor Entsétzen — валасы́ ста́лі ды́бам ад жа́ху

2) (gegen A) супраціўля́цца (чаму-н.); упа́рціцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

падкало́ць, падко́лваць

1. (прыкалоць) von únten stécken; von únten áufstecken (вопратку);

падкало́ць валасы [падо́л] die Háare [den Saum des Kléides] áufstecken;

2. (прымацаваць) ánheften vt;

падкало́ць кашто́ўныя папе́ры [характары́стыку] да спра́вы Wértpapiere [éine Beúrteilung] an die Ákte ánheften;

3. перан разм (сказаць што-н з’едлівае) áufziehen* vt, an éiner empfíndlichen Stélle tréffen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уклада́ць​II

1. (пакласці) légen vt;

уклада́ць спаць zu Bett bríngen*, schláfen légen;

2. (рэчы) (éin)pácken vt;

3. (кабель і г. д.) légen vt, verlégen vt;

4. (складваць) lágern vt, stápeln vt;

5. (валасы) éinlegen vt;

6. буд (выкладаць) áuslegen vt, bedécken vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абле́зці

1. (страціць валасы, пер’е) kahl wérden; sich ábreiben* (зношвацца);

каўне́р абляза́е der Pélzkragen wird kahl [réibt sich ab];

2. (ліняць) (sich) háaren (пра жывёл); (sich) häuten (пра змяю); (sich) máusern vi (пра птушак);

3. (пра лак, фарбу) ábbröckeln vi (s), ábgehen* vi (s); die Fárbe verlíeren* (паліняць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)