Verbum

настаўле́нне н

1. Beléhrung f -, -en;

чыта́ць каму-н настаўле́нні j-m die Leviten [-´vi:-] lésen*; j-m éine Morálpredigt hálten* (іран);

2. (інструкцыя) Vórschrift f -, -en; Ánweisung f -, -en; Ánleitung f -, -en; Instruktión f -, -en

яду́н м разм іран гл ядок

1.яе́

1. займ асаб. родн. і він. скл, гл яна́;

2. прыналежны займ (перад наз) ihr; (без наз) der [die, das] ihre, der [die, das] íhrige;

гэ́та яду́н кні́га das ist ihr Buch

куст м

1. (расліна) Strauch m -(e)s, Sträucher, Busch m -(e)s, Büsche; Stáude f -, -n;

куст малі́н Hímbeerstrauch m;

2. эк (аб’яднанне) Ver¦éinigung f -, -en, Verbánd m -es, -bände;

◊ схава́цца ў кусты́ іран sich (séitwärts) in die Büsche schlágen*

трыбу́х м разм

1. (страўнік) Mágen m -s, -;

2. іран (жывот) Bauch m -(e)s, Bäuche; груб Wanst m -(e)s, Wänste;

3.:

трыбу́хі́ мн Éingeweide pl;

◊ трыбу́х ка́жа го́дзе, а во́чы - яшчэ́ man füllt léichter den Bauch als die Áugen

дамаро́слы, дамаро́шчаны

1. (выгадаваны дома) aus éigener Zucht, zu Háuse gezógen [gezüchtet, ángebaut];

2. перан, іран (невысокай вартасці, просты) (állzu) éinfach, primitív, provinziéll [-vın-]; éinfach;

3. перан (які навучыўся чаму-н саматугам) Áutodidakt m -en, -en; jémand, der sich im Sélbstunterricht bíldet;

дамаро́слыя ве́ршы selbst gemáchte Gedíchte

абавя́заны verpflíchtet; часцей перакладаецца формамі дзеясл müssen* і sóllen* (+ inf без zu);

я абавя́заны гэ́та зрабі́ць ich muß es tun;

ты не абавя́заны гэ́тага рабі́ць du sollst es nicht tun;

па-тво́йму [па-ва́шаму], я абавя́заны быў гэ́та цярпе́ць! іран ich sóllte mir das gefállen lássen!

сабе́​^II часц разм für sich hin, úngezwungen; часцей не перакладаецца:

так сабе́ nicht besónders; so lalá (разм); mäßig;

як сябе́ адчува́еш? – Нічо́га, так сабе́ Wie geht es dir? – Es geht so, só lalá;

нічо́га сабе́ ся́бар! іран das ist mir aber ein féiner Freund!