assured

[əˈʃʊrd]

1.

adj.

1) пэ́ўны, запэ́ўнены

Success is assured — Уда́ча запэ́ўненая

2) пэ́ўны сябе́; адва́жны

3) застрахава́ны

2.

n.

застрахава́ны -ага m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

infidel

[ˈɪnfɪdəl]

1.

n.

бязбо́жнік -а m., бязбо́жніца f.; атэі́ст -а m.; няве́рны -ага m., няве́рная f.

2.

adj.

1) бязбо́жніцкі, атэісты́чны

2) няве́рны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nomad

[ˈnoʊmæd]

1.

n.

1) вандро́ўнік, качэ́ўнік -а m.

2) падаро́жны -ага m., вандро́ўнік -а m.

2.

adj.

1) качавы́, вандро́ўны

2) падаро́жніцкі, вандро́ўніцкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

assistant

[əˈsɪstənt]

1.

n.

памо́чнік -а m., памо́чніца f.; памага́ты -ага m., памага́тая f.; асыстэ́нт -а m., асыстэ́нтка f.

2.

adj.

дапамо́жны; які́ дапамага́е

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

aborigine

[æbəˈrɪdʒəni]

n.

1) аўтахто́н, абарыге́н, пракаве́тнік -а m.; тубы́лец -льца m., тубы́лька f.; тутэ́йшы -ага m.

2) абарыге́н -а m. (у Аўстраліі)

- aborigines

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

horseman

[ˈhɔrsmən]

n., pl. -men

1) ко́ньнік -а m., ко́нны -ага m.

2) яздо́к ездака́ m.

3) ко́нюх -а m.

4) Obsol. кавалеры́ст -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bookman

[ˈbʊkmən]

n., pl. -men

1) літара́тар -а m.; вучо́ны -ага m.; студэ́нт -а m.

2) informal кнігапрадаве́ц -ўца́ m.; рэда́ктар -а, выдаве́ц -ўца́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fifth

[fɪfӨ]

1.

adj.

1) пя́ты

2) які́ ёсьць пя́тай ча́сткай

2.

n.

1) пя́ты -ага m., пя́тая f.

2) пя́тая ча́стка

two fifths — дзьве пя́тыя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

scholar

[ˈskɑ:lər]

n.

1) вучо́ны -ага m., вучо́ная f.; асо́ба зь вялі́кімі ве́дамі

2) шко́льнік -а m., шко́льніца f., навучэ́нец -ца m.

3) навучэ́нец-стыпэндыя́нт, навучэ́нка-стыпэндыя́нтка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

worst

[wɜ:rst]

1.

adj.

найго́ршы

2.

adv.

найго́рш

3.

n.

найго́ршы -ага m.

4.

v.t.

перамагчы́, узя́ць верх

The hero worsted his enemies — Геро́й перамо́г сваі́х во́рагаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)