падво́чны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад вокам, ніжэй вока. Падвочныя мяшкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгало́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца ў падгалоўі, пад галавой. Падгалоўная падстаўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкантро́льны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад кантролем, падлягае кантролю. Падкантрольная ўстанова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падлю́стравы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца каля люстра, пад люстрам. Падлюстравы столік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падузды́шны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца паміж рэбрамі і жыватом. Падуздышная мышца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пад’язы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад языком. Пад’язычны нерв. Пад’язычная залоза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадмаставы́, ‑ая, ‑ое.

Які знаходзіцца, размешчаны перад мостам. Перадмаставы ўчастак шашы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадпаля́рны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца перад палярным кругам, прымыкае да яго.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэпазіцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца ў прэпазіцыі. Прэпазіцыйныя азначэнні. Прэпазіцыйныя часціцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сяда́лішчны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца ў вобласці таза, ягадзіц. Сядалішчны нерв.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)