Verbum

заво́блачны, -ая, -ае.

Вельмі далёкі, які знаходзіцца за воблакамі.

Завоблачныя вышыні.

Завоблачныя мары (перан.: далёкія ад жыцця, нерэальныя; іран.).

замыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. замкнуць.

2. што. Знаходзіцца ў канцы чаго-н., заключаючы сабой.

З. шэсце.

дзянні́к, дзенніка́, мн. дзеннікі́ і дзенніко́ў, м.

Някрытая загарадка на дварэ, дзе знаходзіцца жывёла ўдзень і ў добрае надвор’е.

ванілі́н, -у, м.

Пахучае арганічнае рэчыва, якое знаходзіцца ў стручках ванілі або атрымана штучным спосабам.

|| прым. ванілі́навы, -ая, -ае.

вібры́раваць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -руе; незак. (кніжн.).

Знаходзіцца ў стане вібрацыі.

Станок вібрыруе.

Голас вібрыруе (перан.).

брадзі́ць², 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., бро́дзіць; незак.

Знаходзіцца ў стане браджэння (у 1 знач.).

Сок бродзіць.

по́седам, прысл.

У выразе: поседам сядзець (разм.) — сядзець не ўстаючы ці знаходзіцца дзе-н., нікуды не выходзячы, не выязджаючы.

пы́льнік¹, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Верхняя частка тычынкі кветкі, у якой знаходзіцца пылок.

|| прым. пы́льнікавы, -ая, -ае.

сярод... прыстаўка.

Утварае прыметнікі са знач.: які знаходзіцца сярод, пасярод чаго-н., у сярэдзіне чаго-н., напр.: сяроддзённы, сяродсезонны.

траю́радны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца ў сваяцкіх адносінах у трэцім калене па прадзеду або прабабцы.

Т. брат.

Т. пляменнік.