Verbum

іск назоўнік | мужчынскі род

Зварот ў суд з патрабаваннем аб абароне грамадзянскіх правоў.

• Прад’явіць і.

|| прыметнік: іскавы.

• Іскавая заява.

іскра назоўнік | жаночы род

1. Маленькая часцінка распаленага або палаючага рэчыва.

   • Электрычная і. (род электрычнага разраду).

2. Яркі зіхатлівы водбліск, бліскучая кропка.

   • Іскры снегу.

3. пераноснае значэнне, чаго. Пачатак, пробліск, праяўленне якога-н. пачуцця, думкі, таленту.

   • Іскры надзеі.

Аж іскры з вачэй пасыпаліся (размоўнае) — пра замарачэнне ад болю ў выніку моцнага ўдару па галаве.

|| памяншальная форма: іскарка.

|| прыметнік: іскравы.

іскрамётны прыметнік | кніжнае

1. Які кідае іскры, іскрысты.

   • І. агонь.

2. пераноснае значэнне: Яркі, агністы.

   • І. позірк.

|| назоўнік: іскрамётнасць.

іскрысты прыметнік

Які ззяе, зіхаціць іскрамі; які вылучае іскры.

• І. снег.
• Іскрыстае віно.

|| назоўнік: іскрыстасць.

іскрыцца дзеяслоў | незакончанае трыванне

Ззяць, зіхацець, пералівацца іскрамі.

• Снег іскрыцца.
• Усмешка іскрыцца (пераноснае значэнне).

іскрыць дзеяслоў | незакончанае трыванне

Даваць іскры пры недастаткова поўным кантакце.

• Рубільнік і.

|| назоўнік: іскрэнне.

іслам назоўнік | мужчынскі род

Магаметанства, мусульманская рэлігія.

|| прыметнік: ісламскі.

ісламазнаўства назоўнік | ніякі род

Сукупнасць навук, якія вывучаюць іслам.

ісландцы назоўнік | мужчынскі род

Народ германскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Ісландыі.

|| жаночы род: ісландка.

|| прыметнік: ісландскі.

існаванне назоўнік | ніякі род

1. гл. існаваць.

2. Жыццё, спосаб жыцця.

   • Сродкі на і.