Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

яць назоўнік | мужчынскі род

Назва літары «Ѣ», якая абазначана ў старажытнасці асаблівы гук, які пазней супаў з «е».

  • На яць (размоўнае жартаўлівае) — вельмі добра, як патрабуецца.
  • Выканаць што-н. на яць.