Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

яхант назоўнік | мужчынскі род

Старая назва каштоўных камянёў рубіну, сапфіру і інш.

|| прыметнік: яхантавы.

яхкаць дзеяслоў | незакончанае трыванне

Брахаць у час пагоні за зайцамі (пра сабаку).

|| назоўнік: яхканне.

яхт (яхт-) прыстаўка

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да ваджэння яхтаў, да паруснага спорту, напр. яхт-клуб, яхтклубовец.

яхт-клуб назоўнік | мужчынскі род

Спартыўная арганізацыя, якая займаецца водным, пераважна парусным спортам.

|| прыметнік: яхт-клубаўскі.

яхта назоўнік | жаночы род

  1. Вялікая і лёгкая спартыўная парусная лодка.

    • Гоначная я.
  2. Невялікае судна для прагулак, спорту.

    • Маторная я.

|| прыметнік: яхтавы.

яхтсмен назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен, зкі займаецца парусным спортам.

|| жаночы род: яхтсменка.

|| прыметнік: яхтсменскі.

яхідна назоўнік | жаночы род

  1. Невялікая млекакормячая жывёліна, пакрытая іголкамі і поўсцю, водзіцца ў Аўстраліі і на астравах Ціхага акіяна.

  2. Ядавітая аўстралійская змяя сямейства аспідаў.

  3. пераноснае значэнне: Пра злога, каварнага чалавека (размоўнае).

яхідны прыметнік

Каварны, з’едлівы.

  • Я. чалавек.
  • Я. позірк.

|| назоўнік: яхіднасць.

яхіднічаць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

Злосна іранізаваць, з’едліва насміхацца з каго-н.

|| закончанае трыванне: з’яхіднічаць.

яхідства назоўнік | ніякі род

Злосць, з’едлівасць, каварства.