Verbum

яно назоўнік | ніякі род | нескланяльнае | размоўнае

1. Ужыв. ў знач. займеннік: «гэта».

   • Я. і відаць.
   • Так я. і выйшла.

2. Ужыв. ў знач. ўзмацняльнай часціцы.

   • Я. добра пасядзець у цяньку.
   • Вось я. што! (вось, значыць, у чым справа!).

янот назоўнік | мужчынскі род

Пушны звярок з цёмна-жоўтым каштоўным футрам, а таксама футра гэтага звярка.

|| прыметнік: янотавы.

янтар назоўнік | мужчынскі род

Скамянелая смала жоўтага колеру (звычайна празрыстая), якая ўжыв. для вырабу розных аздоб, дробных каштоўных вырабаў; бурштын.

• Пярсцёнак з янтаром.

|| прыметнік: янтарны.

• Янтарныя пацеркі (з янтару).
• Я. колер (залаціста-жоўты).

янтарна (янтарна-) прыстаўка

Першая частка складаных слоў са знач. з янтарным, празрыста-жоўтым адценнем, напр. янтарна-аранжавы, янтарна-жоўты, янтарна-карычневы.

янычары назоўнік | мужчынскі род

Прывілеяваная пяхота ў султанскай Турцыі, якая выкарыстоўвалася звычайна ў якасці паліцэйскіх, карных войск.

|| прыметнік: янычарскі.