Verbum

ям назоўнік | мужчынскі род

Даўней: паштовая станцыя, дзе праезджыя мянялі коней.

|| прыметнік: ямскі.

• Ямская хата (памяшканне такой станцыі).

яма назоўнік | жаночы род

1. Паглыбленне ў зямлі.

   • Выкапаць яму.
   • Памыйная я.
   • Паветраная я. (пераноснае значэнне: участак у паветры, дзе самалёт рэзка зніжаецца, нібыта правальваецца).
   • Капаць яму каму-н. (пераноснае значэнне: рыхтаваць непрыемнасць).

2. Абсталяванае паглыбленае месца для захоўвання чаго-н. (спецыяльны тэрмін).

   • Хаваць бульбу ў яме.
   • Вугальная я. (на судне).
   • Аркестравая я.

3. Упадзіна, нізіна (размоўнае).

   • Веска стаіць у яме.

|| памяншальная форма: ямка.

ямб назоўнік | мужчынскі род

Вершаваная двухскладовая стала з націскам на другім складзе.

|| прыметнік: ямбічны.

• Ямбічная стапа.

ямка назоўнік | жаночы род

1. гл. яма.

2. Невялікае паглыбленне на чым-н., у чым-н.

   • Ямкі на шчочках.

3. Ніша з боку прыпечка, куды заграбаюць жар, замятаюць попел.

|| памяншальная форма: ямачка.

ямскі прыметнік | устарэлае

1. гл. ям.

2. Звязаны з перавозкай на конях пошты, грузаў і пасажыраў.

   • Ямская тройка.

ямшчык назоўнік | мужчынскі род

Фурман на ямскіх конях.

|| прыметнік: ямшчыцкі.

яміна назоўнік | жаночы род | размоўнае

Тое, што і яма (у 1 і 3 знач.).

|| памяншальная форма: ямінка.