Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

юхт назоўнік | мужчынскі род

Сорт моцнай і тоўстай спецыяльна апрацаванай скуры.

  • Боты з юхту.

|| прыметнік: юхтовы.