Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

юбілей назоўнік | мужчынскі род

  1. Гадавіна чыйго-н. жыцця, чыёй-н. дзейнасці, існавання каго-, чаго-н. (звычайна дзесяці-, дваццацігоддзе і пад.).

    • Пяцідзесяцігадовы ю. пісьменніка.
  2. Урачыстасці, прысвечаныя такой гадавіне.

    • Запрасіць на ю.

|| прыметнік: юбілейны.

  • Ю. медаль.
  • Юбілейныя дні.

юбіляр назоўнік | мужчынскі род

Той, чый юбілей адзначаецца, святкуецца.

  • Акадэмік-ю.
  • Горад-ю.
  • Віншаваць юбіляра.

|| жаночы род: юбілярка.