Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

шпага назоўнік | жаночы род

Халодная колючая зброя з прамым доўгім клінком.

  • Скрыжаваць шпагі (пачаць паядынак, бой; таксама пераноснае значэнне; кніжнае).

|| прыметнік: шпажны.

шпагат назоўнік | мужчынскі род

  1. Моцная тонкая вяроўка.

  2. У гімнастыцы: фігура, пры якой ногі спартсмена, што сядзіць, шырока рассунуты і выцягнуты ў адну прамую лінію.

|| прыметнік: шпагатны.

шпажыст назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен — фехтавальшчык на шпагах.

|| жаночы род: шпажыстка.

шпак назоўнік | мужчынскі род

Невялікая пералётная птушка атрада вераб’іных з цёмным апярэннем.

|| памяншальная форма: шпачок.

|| прыметнік: шпаковы і шпачыны.

шпакляваць дзеяслоў | спецыяльны тэрмін | незакончанае трыванне

Замазваць, запаўняць трэшчыны, шчыліны спецыяльным саставам перад паліроўкай, фарбаваннем.

  • Ш. сцены.
  • Ш. падлогу.

|| закончанае трыванне: зашпакляваць.

|| назоўнік: шпакляванне і шпаклёўка.

|| прыметнік: шпаклёвачны.

  • Шпаклёвачныя работы.

шпаклёўка назоўнік | жаночы род | спецыяльны тэрмін

  1. гл. шпакляваць.

  2. Замазка, якой шпаклююць.

шпакоўня (шпакоўніца) назоўнік | жаночы род

Жыллё для шпакоў у выглядзе невялікай будачкі, прымацаванай на доўгай жэрдцы ці на дрэве каля дома.

|| прыметнік: шпакоўніцкі.

шпалера назоўнік | жаночы род

  1. множны лік: Матэрыял у выглядзе шырокіх палос узорыстай паперы для абклейкі сцен у жылых памяшканнях.

  2. Шарэнга войск па баках руху каго-н.

  3. Рад дрэў, хмызняку па баках дарогі (спецыяльны тэрмін).

|| прыметнік: шпалерны.

шпалы назоўнік | жаночы род

  1. Масіўныя папярочныя драўляныя або жалезабетонныя брусы, на якія ўкладваюць рэйкі.

  2. адзіночны лік: Неафіцыйная назва знака адрознення (у выглядзе прамавугольніка) на пятліцах у старшага каманднага саставу Савецкай Арміі да 1943 г. (размоўнае).

    • З трыма шпаламі на пятліцах.

|| прыметнік: шпальны.

шпана назоўнік | жаночы род | размоўнае | зборны назоўнік | пагардлівае

Злачынцы, жулікі, бадзягі.