Verbum

шабас назоўнік | мужчынскі род

1. Суботні адпачынак, усталяваны яўрэйскай рэлігіяй.

2. Тое, што і шабаш.

шабасаваць дзеяслоў | незакончанае трыванне

Святкаваць шабас.

• Яўрэі шабасавалі звычайна па корчмах.

шабаш​¹ назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

1. Заканчэнне работы, перапынак для адпачынку.

   • Гудок паклікаў на ш.

2. у знач. выказніка: Скончана, даволі.

   • Я за такое больш брацца не буду, ш.

шабаш​²

-у, м. У сярэдневяковых павер’ях: начное зборышча і разгул ведзьмаў.

шабашнік назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Той, хто падраджаецца на прыватныя выгадныя заработкі.

• Наняць шабашнікаў.

|| прыметнік: шабашніцкі

шабашнічаць

-аю, -аеш, -ае; незак.(размоўнае). Быць шабашнікам.

шабашыць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

1. Канчаць або перапыняць работу.

2. Зарабляць грошы, выконваючы выгадную работу, акрамя асноўнай (неадабральнае).

|| закончанае трыванне: пашабашыць.

шаблон назоўнік | мужчынскі род

1. Узор, па якім штампуюцца аднолькавыя вырабы.

2. пераноснае значэнне: Агульнавядомы, збіты ўзор, які слепа пераймаюць.

   • Пазбягаць шаблону ў рабоце.

|| прыметнік: шаблонны.

шаблонны прыметнік

1. гл. шаблон.

2. Які з’яўляецца шаблонам (у 2 знач.),збіты, банальны.

   • Шаблонныя фразы.
   • Ш. падыход да справы.

|| назоўнік: шаблоннасць.

шабля назоўнік | жаночы род

Халодная з доўгім выгнутым клінком.

• Сячы шаблямі ворага.
• Атрад у сто шабель (г.зн. складаецца са ста кавалерыстаў).

|| памяншальная форма: шабелька.

|| прыметнік: шабельны.

• Шабельныя ножны.