чэзлы прыметнік
-
Які слаба расце, хілы (пра расліны).
-
Хваравіты, слабы, кволы.
|| назоўнік: чэзласць.
чэзлы прыметнік
Які слаба расце, хілы (пра расліны).
Хваравіты, слабы, кволы.
|| назоўнік: чэзласць.
чэзнуць дзеяслоў | незакончанае трыванне
Станавіцца чэзлым (у і знач.).
Губляць здароўе, сілы.
Станавіцца менш выразным, змяншацца, прападаць.
чэк1 назоўнік | мужчынскі род
Грашовы дакумент з распараджэннем укладчыка банка аб выдачы прад’яўніку сумы з бягучага рахунку ці пералічэнні грошай на іншы рахунак.
Талон з касы з пацвярджэннем сумы, атрыманай за тавар, а таксама талон у касу ад прадаўца з указаннем сумы, якую патрэбна заплаціць.
|| прыметнік: чэкавы.
чэк2 назоўнік | мужчынскі род
Участак поля з пасевамі рысу, абгароджаны землянымі валікамі для затрымкі вады.
|| прыметнік: чэкавы.
чэка назоўнік | жаночы род | нескланяльнае
Скарочаная назва надзвычайнай камісіі па барацьбе з контррэвалюцыяй, сабатажам і спекуляцыяй; існавала ў СССР у перыяд 1918— 1922 гг.
чэкмень назоўнік | мужчынскі род
Старадаўняе верхняе мужчынскае адзенне каўказскага тыпу ў выглядзе паўкафтана, пашытага ў талію са зборкамі ззаду.
чэкіст назоўнік | мужчынскі род | гістарычнае
Супрацоўнік Чэка.
|| жаночы род: чэкістка.
|| прыметнік: чэкісцкі.
чэлядзь назоўнік | жаночы род | зборны назоўнік
Насельніцтва феадальнай вотчыны Старажытнай Русі, якое знаходзілася ў разнастайных формах залежнасці ад феадалаў.
Дваровыя людзі, слугі памешчыка пры прыгонным праве.
пераноснае значэнне: Людзі нізкага службовага становішча, якія імкнуцца выслужыцца перад высокапастаўленымі асобамі (пагардлівае).
чэмер назоўнік | мужчынскі род
Тое, што і чамярыца.
|| прыметнік: чэмерны.
чэмпіянат назоўнік | мужчынскі род
Спаборніцтва на першынство ў якім-н. відзе спорту або ў спартыўных гульнях.