чыгун назоўнік | мужчынскі род
-
Сплаў жалеза з вугляродам, больш крохкі, менш коўкі, чым сталь.
- Выплаўка чыгуну.
-
Гаршчок з такога сплаву.
- Паставіць ч. у неч.
|| памяншальная форма: чыгунок і чыгунчык.
|| прыметнік: чыгунны.
чыгун назоўнік | мужчынскі род
Сплаў жалеза з вугляродам, больш крохкі, менш коўкі, чым сталь.
Гаршчок з такога сплаву.
|| памяншальная форма: чыгунок і чыгунчык.
|| прыметнік: чыгунны.
чыгуналіцейны прыметнік
Які мае адносіны да выплаўкі чыгуну (у 1 знач.)
чыгуналіцейшчык назоўнік | мужчынскі род
Рабочы, які займаецца выплаўкай чыгуну, ліццём чыгунных вырабаў.
чыгунаплавільны прыметнік
Тое, што і чыгуналіцейны.
чыгуначнік назоўнік | мужчынскі род
Работнік чыгуначнага транспарту.
|| жаночы род: чыгуначніца.
чыгунка назоўнік | жаночы род
Рэйкавая дарога, прызначаная для руху паяздоў.
Комплекснае транспартнае прадпрыемства, якое забяспечвае перавозку пасажыраў і грузаў па такой дарозе.
Чыгунная печка (размоўнае).
|| прыметнік: чыгуначны.
чыж назоўнік | мужчынскі род
Невялікая лясная пеўчая птушка сямейства ўюрковых.
|| прыметнік: чыжоў і чыжовы.
чыжык1 назоўнік | мужчынскі род
Тое, што і чыж.
|| прыметнік: чыжыкавы.
чыжык2 назоўнік | мужчынскі род
Дзіцячая гульня, у якой завостраная з двух канцоў палачка заганяецца ў круг ударам другой палачкі, а таксама сама такая палачка.
чый1 займеннік
пытальны. Указвае на прыналежнасць каму-, чаму-н.
пытальны і адносны. З якой сям’і, з якога роду.
неазнач. Тое, што і чый-небудзь (размоўнае).
адносны. Падпарадкоўвае даданыя азначальныя сказы.
адносны. Падпарадкоўвае даданыя дапаўняльныя сказы.
адносны. Падпарадкоўвае даданыя дзейнікавыя сказы.