Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

абвгдежзйклмнопрстуфхцчшэюяёі
авекмноуыьэюяёі
ао

цнатлівы прыметнік

  1. Які не страціў нявіннасці.

    • Ц. юнак.

  2. Які зберагае, захоўвае высокую мараль і чысціню чалавечых адносін.

|| назоўнік: цнатлівасць.

цнота назоўнік | жаночы род

  1. Чысціня маральных адносін.

  2. Дзявочая нявіннасць.