Verbum

цабэрак назоўнік | мужчынскі род

1. гл. цэбар.

2. Невялікі цэбар.

|| прыметнік: цабэрачны і цабэркавы.

цагельня назоўнік | жаночы род

Прадпрыемства, на якім вырабляецца цэгла; цагельны завод.

• Ц. заўсёды мае запас цэглы.

цагельнік назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Рабочы, які працуе на цагельні.

|| жаночы род: цагельніца.

цагляна (цагляна-) прыстаўка

Першая частка складаных слоў са знач.:

• 1) які мае адносіны да вытворчасці цэглы, зроблены з цэглы, напр. цагляна-бетонны, цагляна-блочны;
• 2) з чырванавата-карычневым адценнем, напр. цаглянабуры, цагляна-чырвоны.

цагляны прыметнік

1. гл. цэгла.

2. Які нагадвае колерам цэглу.

   • У яго твар цаглянага колеру.

цагліна (цэгліна) назоўнік | жаночы род

Адна штука цэглы.

|| памяншальная форма: цаглінка.

цадзілка назоўнік | жаночы род

Кавалак палатна, марлі і пад. або іншае прыстасаванне для працэджвання малака ці якой-н. вадкасці.

цадзільны прыметнік

Прызначаны для працэджвання.

• Ц. апарат.

цадзіцца дзеяслоў | незакончанае трыванне

Павольна ліцца праз вузкую адтуліну або праз цадзілку.

цадзіць дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Прапускаць вадкасць праз цадзілку, сіта і пад. для ачысткі.

   • Ц. малако.

2. Ліць павольна праз вузкае горла, адтуліну.

   • Ц. квас у шклянку.

3. Павольна піць, цягнуць праз зубы.

   • Ц. напітак праз саломінку.

4. пераноснае значэнне: Гаварыць павольна праз зубы (размоўнае).

   • Ён не гаварыў, а цадзіў словы праз зубы.

|| назоўнік: цаджэнне.