Verbum

худаваты прыметнік

Крыху худы.

• Худаватыя плечы.

хударлявы прыметнік

Сухарлявы, крыху худы.

• Х. чалавек.
• Х. твар.

|| назоўнік: хударлявасць.

худасочны прыметнік

1. Схуднелы, змарнелы ў выніку хваробы, недаядання.

   • Худасочная жанчына.

2. Пра расліны: слабы, кволы.

   • Худасочная бярозка.

|| назоўнік: худасочнасць.

худзець дзеяслоў | незакончанае трыванне

Рабіцца худым, худзейшым.

• Здавалася, што ён з кожным днём усё больш худзее.

|| закончанае трыванне: пахудзець.

|| назоўнік: пахудзенне.

худзізна назоўнік | жаночы род

1. Знешні выгляд худога 1 чалавека.

   • У вочы кінулася яго незвычайная х.

2. Пра худога чалавека або жывёлу (размоўнае).

худнець дзеяслоў | незакончанае трыванне

Тое, што і худзець.

|| закончанае трыванне: схуднець.

|| назоўнік: схудненне.

худоба назоўнік | жаночы род | размоўнае | зборны назоўнік

Свойская жывёла.

• Чым жа будзем карміць худобу?

худобіна назоўнік | жаночы род | размоўнае

Пра адну буйную свойскую жывёлу.

худы​¹ прыметнік

З тонкім, хударлявым целам.

• Х. чалавек.
• Худыя рукі.

|| памяншальная форма: худзенькі.

худы​² прыметнік | размоўнае

1. Дрэнны.

   • Худая зямля.

2. Дзіравы, стары.

   • Х. мяшок.

|| памяншальная форма: худзенькі.