храбрасць назоўнік | жаночы род
Здольнасць, уменне пераадольваць страх; мужнасць, адвага.
- Узнагарода за х.
храбрасць назоўнік | жаночы род
Здольнасць, уменне пераадольваць страх; мужнасць, адвага.
храбры прыметнік
Які вызначаецца храбрасцю, смелы, мужны.
храбрыцца дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне
Старацца паказаць сябе храбрым.
храбрэц назоўнік | мужчынскі род
Храбры чалавек.
храбрэць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне
Станавіцца храбрым, храбрэйшым.
|| закончанае трыванне: пахрабрэць.
храбустаць дзеяслоў | незакончанае трыванне
Есці, жаваць з хрустам.
|| аднакратны дзеяслоў: храбуснуць.
|| назоўнік: храбустанне.
храбусткі прыметнік
Які храбусціць.
храбусцець дзеяслоў | незакончанае трыванне
Утвараць хруст, трэск.
|| назоўнік: храбусценне.
храм назоўнік | мужчынскі род
Збудаванне, прызначанае для адпраўлення набажэстава і рэлігійных абрадаў, царква.
пераноснае значэнне: Месца, якое выклікае павагу, святое для каго-н.
|| прыметнік: храмавы.
храма прыстаўка
Першая частка складаных слоў; ужыв. замест «хрома…», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр. храмасома, храмасфера.