Verbum

хмара назоўнік | жаночы род

1. Вялікае, звычайна цёмнае воблака, якое прыносіць дождж, град, снег.

   • З-за лесу выпаўзала цёмная х.

2. пераноснае значэнне, каго-чаго. Мноства, рухомая маса.

   • Х. камароў.

|| памяншальная форма: хмарка.

|| прыметнік: хмаравы.

хмарны прыметнік

1. Пакрыты хмарамі.

   • Хмарнае неба.

2. Пахмурны, хмурны.

   • Х. дзень.

3. пераноснае значэнне: Пануры, сумны, невясёлы.

   • Х. настрой.

|| назоўнік: хмарнасць.

хмарыцца дзеяслоў | незакончанае трыванне

Зацягвацца хмарамі, станавіцца хмарным.

• Неба х.
• Х. на дождж (безасабовая форма).

хмарыць дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. безасабовая форма: Зацягваць хмарамі.

   • Хмарыць, пэўна будзе дождж.

2. пераноснае значэнне: Засмучаць, азмрочваць (размоўнае).

   • Гора хмарыць вочы паланянак.

хмель​¹ назоўнік | мужчынскі род

Павойная расліна з доўгім тонкім сцяблом, а таксама насенне некаторых культурных відаў гэтай расліны, выкарыстоўваецца ў піваварэнні.

|| прыметнік: хмелевы.

хмель​² назоўнік | мужчынскі род

Стан ап’янення, выкліканы алкагольнымі напіткамі.

• Яго х. не бярэ.

хмельны прыметнік

1. Які знаходзіцца ў стане ап’янення, нецвярозы.

2. Які выклікае ап’яненне.

   • Х. напітак.
   • Выпіць хмельнага (назоўнік).

хмелявод назоўнік | мужчынскі род

Спецыяліст па хмеляводству.

хмеляводства назоўнік | мужчынскі род

Вырошчванне хмелю як галіна раслінаводства.

|| прыметнік: хмеляводчы.

хмурнець дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Рабіцца, станавіцца хмурым, воблачным.

   • Хмурнела неба.

2. пераноснае значэнне: Станавіцца панурым, хмурным (у 2 знач.).

|| закончанае трыванне: схмурнець.