Verbum

хвала назоўнік | жаночы род

1. Пахвала, адабрэнне.

   • Х. пра выдатную ткачыху разышлася па краіне.

2. Воклік захаплення, удзячнасці, прызнання каму-, чаму-н.

   • Х. працаўнікам палёў.

3. Агульнапрынятая думка пра каго-н., рэпутацыя.

   • Адзін з’еш хоць вала, дык адна х. (прыказка).

хвале прыстаўка

Першая частка складаных слоў, якая адпавядае па знач. слову хваля і пішацца, калі націск у другой частцы падае не на першы склад, напр. хвалепадобны, хвалеўтваральнік.

хвалебны прыметнік

У якім ёсць пахвала.

• Хвалебная рэцэнзія.
• Х. водзыў.

|| назоўнік: хвалебнасць.

хвальба назоўнік | жаночы род

1. Празмернае расхвальванне сваіх вартасцей, заслуг, учынкаў, часта перабольшаных.

2. Адабрэнне, пахвала каму-н.

хвалько назоўнік | мужчынскі і жаночы род | нескланяльнае

Той, хто любіць хваліцца.

хваля​¹ назоўнік | жаночы род

1. Вадзяны вал, які ўтвараецца ад гайдання паверхні вады.

   • Хвалі залівалі бераг мора.

2. Хістальны рух у фізічным асяроддзі, а таксама распаўсюджанне гэтага руху.

   • Электрамагнітныя хвалі.
   • Гукавая х.

3. пераноснае значэнне, чаго. Пра масу, плынь чаго-н., што рухаецца адно за адным з пэўнымі інтэрваламі, перапынкамі.

4. пераноснае значэнне: Узмоцнены рух, праяўленне чаго-н.

   • Х. дэманстрацый.
   • Х. мітынгаў.

|| прыметнік: хвалевы.

хваля​² прыстаўка

Першая частка складаных слоў, якая адпавядае па знач. слову хваля і пішацца, калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр. хвалярэз, хвалямер.

хваляванне назоўнік | ніякі род

1. Рух хваль па вадзяной паверхні.

   • Х. мора.

2. пераноснае значэнне: Нервовая ўзбуджанасць, выкліканая адчуваннем трывогі, радасці і пад.

   • Х. доўга не пакідала жанчыну.

3. звычайна, пераноснае значэнне Масавае выказванне незадаволення, пратэсту супраць чаго-н.

   • Х. незадаволеных.

хвалявацца дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Быць у хваляванні (у 1 знач.).

   • Мора хвалюецца.

2. пераноснае значэнне: Перажываць хваляванне (у 2 знач.), знаходзіцца ў трывожным стане.

   • Х. перад экзаменамі.

3. пераноснае значэнне: Выказваць пратэст супраць чаго-н., масавую незадаволенасць чым-н.

   • Натоўп хваляваўся.

|| закончанае трыванне: усхвалявацца.

хваляваць дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Выклікаць хваляванне (у 1 знач.).

   • Моцны вецер хваляваў мора.

2. пераноснае значэнне: Прыводзіць у хваляванне (у 2 знач.).

   • Яго хваляваў лёс дзяцей.

3. пераноснае значэнне: Падбухторваць, схіляць да хваляванняў (да 3 знач.; устарэлае).

   • Х. народ.

|| закончанае трыванне: усхваляваць.