Verbum

ура выклічнік

Баявы вокліч войск пры атацы, а таксама вокліч, які выражае захапленне, адабрэнне.

На ўра —

• 1) рашучай атакай ці ў рашучую атаку з крыкамі «ура»;
• 2) пераноснае значэнне з энтузіязмам, горача (размоўнае).
  • Прапанова прайшла на ўра;
• 3) пераноснае значэнне не падрыхтаваўшыся, з надзеяй на выпадковы поспех (размоўнае).
  • Дзейнічаць на ўра.

ура-патрыятызм назоўнік | мужчынскі род

Паказны і шумны патрыятызм.

|| прыметнік: ура-патрыятычны.

урабіцца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Вымазацца, упэцкацца ў што-н.

• Дзе ты гэтак урабіўся?

|| незакончанае трыванне: уроблівацца.

урабіць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

1. Падрыхтаваць (зямлю) для пасеву, абрабіць.

   • У. агарод.

2. Вымазаць, упэцкаць.

   • У. рукі ў гразь.

3. Уставіць унутр, замацаваўшы.

   • У. замок у дзверы.

4. Уплесці вязаннем.

   • У. пяту ў панчоху.

|| незакончанае трыванне: урабляць і уробліваць.

|| назоўнік: ураблянне і уробліванне.

ураган назоўнік | мужчынскі род

Вецер разбуральнай сілы.

• Па лесе прайшоў у.
• У. вайны (пераноснае значэнне).
• Пранесціся ўраганам (пераноснае значэнне: імкліва).

|| прыметнік: ураганны.

• Вецер ураганнай сілы.
• У. абстрэл (бесперапынны моцны на працягу значнага часу).

урад назоўнік | мужчынскі род

Вышэйшы выканаўчы і распарадчы орган дзяржаўнай улады ў краіне.

• Беларускі ў.

|| прыметнік: урадавы.

• Урадавая камісія.

ураджай назоўнік | мужчынскі род

1. Колькасць збожжа, пладоў, раслін, якая ўрадзілася, вырасла.

   • Сабраць у.
   • Добры ў. садавіны.

2. Вялікая колькасць збожжа, пладоў, раслін, якая ўрадзілася.

   • Калі добра ўзарэш, то і ў. збярэш (прыказка).
   • На дзяўчат у. (пераноснае значэнне: вельмі многа; жартаўлівае).

|| прыметнік: ураджайны.

• Ураджайныя гатункі пшаніцы.

ураджайнасць назоўнік | жаночы род

Узровень ураджаю (у 1 знач.) з пэўнай плошчы пасеву.

• Павелічэнне ўраджайнасці бульбы.

ураджэнец назоўнік | мужчынскі род

Чалавек родам з пэўнай мясцовасці, краіны і пад.

• У. Случчыны.

|| жаночы род: ураджэнка.

урадзіцца дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Пра плады, злакавыя расліны і пад.: вырасці, паспець.

   • Добры авёс урадзіўся.

2. Аказацца з якімі-н. якасцямі, асаблівасцямі ад нараджэння; нарадзіцца падобным на каго-н. (размоўнае).

   • Такім ён ужо ўрадзіўся.
   • У. ў бацьку.