Verbum

уедлівы прыметнік

1. Здольны глыбока пранікаць, уядацца ў што-н.

   • У. пах.
   • Уедлівая фарба.

2. пераноснае значэнне: Які ўнікае ва ўсе дробязі, прыдзірлівы.

   • У. чалавек.
   • У. характар.

|| назоўнік: уедлівасць.

уежна безасабовая форма | выказнік

Дастаткова, багата ежы.

• Хоць не ў., дык улежна (хоць не дастаткова яды, затое можна спакойна паляжаць; прыказка).

уезд назоўнік | мужчынскі род

1. гл. уехаць.

2. Месца, праз якое ўязджаюць куды-н.

   • Пры ўездзе ў вёску.

уесці дзеяслоў | закончанае трыванне

1. (пераважна з адмоўем «не»), Пражаваць, з’есці.

   • Сала такое салёнае, што не ў.

2. пераноснае значэнне: Укалоць заўвагай, рэплікай (размоўнае).

|| незакончанае трыванне: уядаць.

уесціся​¹ дзеяслоў | закончанае трыванне

Глыбока пранікнуць, упіцца ў што-н.

• Вяроўка ўелася ў цела.
• Пыл уеўся ў скуру.

|| незакончанае трыванне: уядацца.

уесціся​² дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Прывыкнуць да якой-н. стравы, корму, пачаць добра есці і тлусцець.

• Парсюк уеўся аж уставаць не хоча.

|| незакончанае трыванне: уядацца.

уехаць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Едучы, трапіць, пранікнуць унутр.

   • У. у лес.

2. Праехаць які-н. шлях (размоўнае).

   • За дзень уехалі сто кіламетраў.

3. пераноснае значэнне: Увайсці ў што-н. мяккае, сыпучае; асесці, угрузнуць.

   • Хата ўехала ў зямлю.

|| незакончанае трыванне: уязджаць.

|| назоўнік: уезд.

|| прыметнік: уязны.

• Уязная брама.