удава назоўнік | жаночы род
Жанчына, у якой памёр муж.
|| прыметнік: удавіны.
- Удавіная доля.
удава назоўнік | жаночы род
Жанчына, у якой памёр муж.
|| прыметнік: удавіны.
удаваць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне
гл. удаць.
(пераважна са словамі «сябе», «з сябе»). Рабіць выгляд, прыкідвацца.
удавец назоўнік | мужчынскі род
Мужчына, у якога памерла жонка.
удавець дзеяслоў | незакончанае трыванне
Жыць удавой або ўдаўцом.
удакладненне назоўнік | ніякі род
гл. удакладніць.
Думка, падрабязнасць, дэталь, якія ўдакладняюць што-н.
удакладніцца дзеяслоў | закончанае трыванне
Стаць больш дакладным.
|| незакончанае трыванне: удакладняцца.
удакладніць дзеяслоў | закончанае трыванне
Зрабіць больш дакладным.
|| незакончанае трыванне: удакладняць.
|| назоўнік: удакладненне.
удалец назоўнік | мужчынскі род
Смелы, адважны чалавек.
удалечыню прыслоўе
На далёкую адлегласць.
удалечыні прыслоўе
На значнай адлегласці, далёка.