Verbum

тэа прыстаўка

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да тэатра, напр. тэаагляд, тэарэвю.

тэагонія назоўнік | мужчынскі род

Міфы аб паходжанні і радаслоўнай багоў.

тэадаліт назоўнік | мужчынскі род

Геадэзічны і астранамічны вугламерны інструмент.

|| прыметнік: тэадалітны.

тэакратыя назоўнік | жаночы род

Форма кіравання, пры якой палітычная ўлада належыць духавенству.

|| прыметнік: тэакратычны.

тэалогія назоўнік | жаночы род

Тое, што і багаслоўе.

|| прыметнік: тэалагічны.

тэарэма назоўнік | жаночы род

Матэматычнае палажэнне, правільнасць якога ўстанаўліваецца доказам.

тэарэтызаваць дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Займацца тэарэтычнымі пытаннямі, ствараць тэорыю (у 1 і 2 знач.).

2. Абстрактна разважаць на тэарэтычныя тэмы без карысці для справы.

|| назоўнік: тэарэтызаванне.

тэарэтык назоўнік | мужчынскі род

1. Чалавек, які займаецца тэарэтычнымі пытаннямі ў якой-н. галіне ведаў.

   • Фізік-т.

2. Чалавек з тэарэтычным (у 3 знач.) складам розуму.

тэарэтычны прыметнік

1. гл. тэорыя.

2. Які мае адносіны да тэорыі, заснаваны на тэорыі.

   • Т. семінар.

3. Схільны, здольны да занятку тэорыяй.

   • Т. розум.

|| назоўнік: тэарэтычнасць.

тэасоф назоўнік | мужчынскі род

Прыхільнік, паслядоўнік тэасофіі.

|| жаночы род: тэасофка.