Verbum

сібарыт назоўнік | мужчынскі род | кніжнае

Распешчаны, раздураны раскошаю чалавек.

|| жаночы род: сібарытка.

|| прыметнік: сібарыцкі.

сібарытнічаць дзеяслоў | кніжнае | незакончанае трыванне

Весці жыццё, уласцівае сібарыту.

сібарыцтва назоўнік | ніякі род | кніжнае

Паводзіны сібарыта.

сіберны прыметнік | размоўнае

1. Жорсткі, бязлітасны.

   • С. чалавек.

2. Вельмі моцны, рэзкі, люты (пра вецер, мароз і пад.).

   • С. вецер.

сібірак назоўнік | мужчынскі род

Жыхар або ўраджэнец Сібіры.

|| жаночы род: сібірачка.

|| прыметнік: сібірацкі.

сіва прыстаўка

Першая частка складаных слоў са знач. з сівымі, напр. сівавусы, сівагаловы.

сівабароды прыметнік

З сівой барадой.

• С. стары.

сівавалосы прыметнік

З сівымі валасамі.

сіваваронка назоўнік | жаночы род

Пералётная птушка сямейства сіваваронкавых з яркім зеленавата-блакітным апярэннем.

сівавусы прыметнік

З сівымі вусамі.