Verbum

спаборніцтва назоўнік | мужчынскі род

Форма дзейнасці (работы, гульні і пад.), пры якой удзельнікі імкнуцца выявіць перавагу над кім-н., дабіцца лепшых вынікаў у чым-н.

• Спартыўныя спаборніцтвы.
• С. па плаванню.

спаборнічаць дзеяслоў | незакончанае трыванне

Удзельнічаць у спаборніцтве.

• С. у пад’ёме ўраджайнасці.

спаважны прыметнік

Павольны, памяркоўны, няспешны.

• С. голас.

|| назоўнік: спаважнасць.

спаведнік назоўнік | мужчынскі род

1. Святар, які прымае споведзь.

2. Той, хто прыйшоў на споведзь.

|| жаночы род: спаведніца.

спавядацца дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Быць на споведзі, прызнаваць свае грахі.

2. пераноснае значэнне: Шчыра расказваць пра свае сакрэты, пра сябе.

   • Няма чаго кожнаму с.

|| закончанае трыванне: выспаведацца.

спавядаць дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. каго і без дапаўнення. Прымаць споведзь у каго-н.

   • С. грэшніка, хворага.

2. пераноснае значэнне, каго. Ушчуваць за што-н.

   • С. вучня за дрэнны ўчынак.

|| закончанае трыванне: паспавядаць і выспаведаць.

|| назоўнік: спавяданне.

спавівач (спавівіч) назоўнік | мужчынскі род

Доўгі вузкі пояс, якім спавіваюць маленькіх дзяцей.

спавіць дзеяслоў | закончанае трыванне

Загарнуць пялёнкі і звязаць спавівачом.

• С. дзіця.

|| незакончанае трыванне: спавіваць.

|| назоўнік: спавіванне.

|| прыметнік: спавівальны.

спагада назоўнік | жаночы род

1. Спачуванне каму-н. у сувязі з чым-н., добразычлівыя адносіны да каго-н.

   • С. да людзей.

2. Літасць да каго-н. з чыйго-н. боку.

   • Ніякай спагады гультаям!

спагаданне назоўнік | ніякі род

Тое, што і спагада.