свабода назоўнік | жаночы род
-
У філасофіі: магчымасць праяўлення суб’ектам сваёй волі на аснове пазнання законаў развіцця прыроды і
грамадства.
- Суадносіны свабоды і неабходнасці.
-
Незалежнасць, адсутнасць абмежаванняў, якія звязваюць грамадска-палітычнае жыццё і дзейнасць якога-н. класа,
усяго грамадства або яго членаў.
- Барацьбіты за свабоду народа.
- С. слова.
- С. выбару веравызнання.
-
Увогуле — адсутнасць якіх-н. абмежаванняў у чым-н.
- Даць больш свабоды моладзі ў арганізацыі свайго адпачынку.
-
Стан таго, хто не знаходзіцца ў заключэнні, у няволі.
свабодалюбнасць назоўнік | жаночы род
Тое, што і свабодалюбства.
свабодалюбства назоўнік | ніякі род
Любоў к свабодзе, імкненне да яе, барацьба за яе.
свабодалюбівы (свабодалюбны) прыметнік
Які любіць свабоду, незалежнасць, прасякнуты любоўю, імкненнем да свабоды, да незалежнасці.
свабодамыснасць назоўнік | жаночы род
Свабодны і незалежны склад думак.
свабодамысны прыметнік
Які адрозніваецца, вызначаецца свабодамыснасцю.
свабодны прыметнік
-
Які карыстаецца свабодай.
- Свабодныя народы.
- Свабодная праца.
- Свабодныя рэспублікі.
-
Незалежны, не звязаны ні з кім якімі-н. абавязкамі, адносінамі.
-
Які не ведае перашкод, абмежаванняў, не адчувае сораму.
- Надта свабодныя паводзіны.
-
Які працякае, адбываецца лёгка, без замінак.
- Свабоднае дыханне.
- Свабодныя рухі рукамі.
- Свабодна (прыслоўе) гаварыць на кітайскай мове.
-
Нікім або нічым не заняты; вольны.
- Свабоднае месца ў партэры.
- Свабодная кабіна з тэлефонам.
- Свабодныя рукі (нічым не занятыя).
-
Раскошны, не цесны.
- Свабоднае паліто.
- У тэатры прыгожа і свабодна (прыслоўе).
-
Які не знаходзіцца ў дадзены момант у карыстанні.
-
Які ні да чаго не прымацаваны.
-
свабодна, прыслоўе: Проста, лёгка, без цяжкасцей (размоўнае).
- Тут с. можна памясціцца.
- У горадзе, бывала, с. купіш патрэбную рэч.
|| назоўнік: свабоднасць.
свавольны (сваявольны) прыметнік
-
Гарэзлівы, гуллівы. Свавольнае дзіця.
- С. ветрык (пераноснае значэнне).
-
Схільны да свавольства; упарты, неслух.
- Нічога не слухае гэты с. сын, усё па-свойму робіць.
|| назоўнік: свавольнасць.
свавольнік (сваявольнік) назоўнік | мужчынскі род
-
Той, хто сваволіць; гарэза, дуронік.
-
Упарты, свавольны чалавек.
-
Несур’ёзны, легкадумны чалавек.
|| жаночы род: свавольніца і сваявольніца.
свавольніцтва назоўнік | ніякі род
Тое, што і свавольства.