Verbum

руб назоўнік | мужчынскі род

Вузкі край або вузкі бок якога-н. прадмета.

• Кладка цэглы рубам.

Паставіць пытанне рубам — заявіць пра што-н. з усёй рашучасцю.

|| прыметнік: рубавы.

рубака назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Смелы, адважны чалавек, які па-майстэрску валодае халоднай зброяй (шабляй, шашкай).

• Хвацкі р.

рубанак назоўнік | мужчынскі род

Сталярны інструмент у выглядзе калодкі з шырокім жалезным лязом для стругання.

|| прыметнік: рубаначны.

• Рубаначнае лязо.

рубашка назоўнік | жаночы род | спецыяльны тэрмін

Верхні, покрыўны слой, абалонка.

• Р. катла.
• Р. плода.

рубеж назоўнік | мужчынскі род

1. Тое, што і граніца (у 1 знач.).

   • Вадзяны р.
   • Зорка ахоўваць рубяжы нашай Радзімы.
   • У яго жыцці намеціўся новы р. (пераноснае значэнне).

2. Паласа зямлі, зручная або абсталяваная для вядзення баявых дзеянняў.

   • Абаронны р.
   • Выйсці на новыя рубяжы (таксама пераноснае значэнне: прыступіць для вырашэння новых задач).

|| прыметнік: рубежны.

рубель​¹ назоўнік | мужчынскі род

Асноўная грашовая адзінка ў Расіі, Беларусі і іншых рэспубліках былога СССР, роўная 100 капейкам, а таксама грашовы знак і манета такой вартасці.

• Заплаціць за рэч пяцьдзесят рублёў.

|| памяншальная форма: рубялёк.

|| прыметнік: рублёвы.

• Рублёвая зона.

рубель​² назоўнік | мужчынскі род

Тоўстая жэрдка, якой уціскаюць на возе сена, салому, снапы і пад.

руберойд назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін

Прамочаны спецыяльным саставам кардон дая пакрыцця даху або для ізаляцыі.

|| прыметнік: руберойдавы і руберойдны.

рубец​¹ назоўнік | мужчынскі род

1. Глыбокі след на целе пасля зажыўшай раны.

2. Паглыблены след, засечка на чым-н.

3. Патоўшчанае шво на тканіне, скуры.

|| памяншальная форма: рубчык.

|| прыметнік: рубцовы.

рубец​² назоўнік | мужчынскі род

1. Частка страўніка жвачных жывёл, куды паступае праглынутая ежа.

2. Ежа, прыгатаваная з гэтай часткі страўніка.