ірвануцца (рвануцца) дзеяслоў | закончанае трыванне
Рэзкім рухам кінуцца, памкнуцца.
- Конь ірвануўся з месца.
ірвануцца (рвануцца) дзеяслоў | закончанае трыванне
Рэзкім рухам кінуцца, памкнуцца.
ірвануць (рвануць) дзеяслоў | закончанае трыванне
гл. ірваць.
Моцна тузануць, рэзка пацягнуць.
Рэзка скрануцца з месца, рэзкім рухам кінуцца куды-н. (размоўнае).
Пачаць імкліва рабіць што-н. (размоўнае).
Падарваць, узарваць што-н. з выбухам.
ірваны (рваны) прыметнік
Падраны на кавалкі.
Падраны, дзіравы.
пераноснае значэнне: З няроўнымі краямі.
ірвацца (рвацца) дзеяслоў | незакончанае трыванне
Раздзяляцца на часткі, станавіцца рваным.
Прыходзіць у непрыгоднасць, станавіцца рваным (у 2 знач.).
Узрывацца, разрывацца з выбухам.
Старацца вызваліцца.
пераноснае значэнне: Прагна імкнуцца зрабіць што-н., дасягнуць чаго-н.
ірваць (рваць) дзеяслоў | незакончанае трыванне
Вырываць рэзкім рухам, з сілай выхопліваць.
Аддзяляць, адрываць ад сцябла, галінак (кветкі, плады і пад.).
Раздзяляць на часткі, разрываць.
Разбураць, узрываць што-н.
пераноснае значэнне: Спыняць, разрываць.
Нарываць (размоўнае).
Фразеалагізмы:
|| аднакратны дзеяслоў: ірвануць і рвануць.
ірвота (рвота) назоўнік | жаночы род
Адвольнае вывяржэнне змесціва страўніка цераз рот, а таксама тое, што вывергнута такім чынам.
|| прыметнік: ірвотны і рвотны.
ірвотнае (рвотнае) назоўнік | ніякі род
Лякарства, якое выклікае рвоту.