мядзведзь назоўнік | мужчынскі род
-
Вялікая драпежная млекакормячая жывёліна з густой поўсцю і тоўстымі нагамі.
-
пераноснае значэнне: Пра няўклюднага, непаваротлівага чалавека (размоўнае).
Фразеалагізмы:
- Дзяліць шкуру незабітага мядзведзя (размоўнае) — размяркоўваць прыбытак, якога ў наяўнасці няма.
- Мядзведзь на вуха наступіў каму (размоўнае жартаўлівае) — пра чалавека, у якога адсутнічае музыкальны слых.
|| прыметнік: мядзведжы.
- Мядзведжыя сляды.
- Мядзведжае футра (са скуры мядзведзя).
- Мядзведжая паходка (пераноснае значэнне: такая, як у мядзведзя).
Фразеалагізмы:
- Мядзведжы куток (размоўнае) — аддаленае, глухое месца.
- Мядзведжая паслуга — паслуга, якая прыносіць шкоду.
- Мядзведжая хвароба (жартаўлівае) — панос ад страху.
мядзведзіна назоўнік | жаночы род
Мяса мядзведзя як ежа.
мядзведзіха назоўнік | жаночы род | размоўнае
Тое, што і мядзведзіца.
мядзведзіца назоўнік | жаночы род
Самка мядзведзя.
мядзведка назоўнік | жаночы род
Насякомае атрада прамакрылых, якое жыве ў зямлі і з’яўляецца шкоднікам сельскагаспадарчых культур.
мядзведнік назоўнік | мужчынскі род
-
Паляўнічы на мадзведзяў.
-
Памяшканне для мядзведзяў у звярынцы або заалагічным парку.
мядзяк назоўнік | мужчынскі род
Медная манета.
мядзянка назоўнік | жаночы род
-
Неядавітая змяя сямейства вужоў бурага (самцы) або шэрага (самкі) колеру.
-
Зялёная фарба, прыгатаваная з воцатнамеднай солі.
мядова (мядова-) прыстаўка
Першая частка складаных слоў са знач. колеру мёду, з залаціста-жоўтым адценнем, напр. мядова-жоўты, мядова-залаты,
мядова-залацісты.
мядунка назоўнік | жаночы род
Тое, што і медуніца.