Verbum

луб прыметнік

1. Валакністая тканка раслін, па якой перамяшчаюцца арганічныя рэчывы (спецыяльны тэрмін).

2. Пласт, кавалак кары ліпы, вяза і іншых ліставых дрэў разам з валакністай унутранай часткай.

3. Валакністая тканка некаторых раслін (лёну, канапель), якая ідзе на выраб пражы.

|| прыметнік: лубавы, лубяны і лубачны.

• Лубавае, лубяное валакно.
• Лубяная, лубачная каробка (зробленая з лубу ў 2 знач.).

лубачны прыметнік

1. гл. луб і лубок.

2. Надрукаваны з лубкоў (у 4 знач.).

   • Лубачныя карцінкі.

Лубачная літаратура —

1. дарэвалюцыйныя танныя і прымітыўныя па зместу масавыя выданні;
2. прымітыўная літаратура, разлічаная на непатрабавальны густ (неадабральнае).

лубок назоўнік | мужчынскі род

1. Тое, што луб (у 2 знач.).

2. Ручны кораб з лубу.

   • Ісці па ягады з лубкамі.

3. Тонкія дошчачкі, якія накладаюцца на месцы касцявога пералому.

   • Нага ў лубках.

4. Ліпавая дошка, на якой гравіравалася карціна для друкавання, а таксама карціна такога вырабу.

   • Рускі л.

|| прыметнік: лубковы і лубачны.

лубянець дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

Станавіцца цвёрдым, як дуб (у 1 знач.).

|| закончанае трыванне: залубянець і злубянець.

лубянка назоўнік | жаночы род

Ручны кораб з лубу (у 2 знач.), бяросты для захоўвання, пераноскі, упакоўкі чаго-н.

лубяны прыметнік

1. гл. луб.

2. Цвёрды, каляны на вобмацак.

   • Лубяная тканіна.

3. Пра расліны, якія маюць валакністую тканку, луб (у 2 і 3 знач.).

   • Лубяныя культуры.

лубін назоўнік | мужчынскі род

Травяністая расліна сямейства бабовых, якая высяваецца для ўгнаення глебы і на корм жывёле.

|| прыметнік: лубінавы.

луг​¹ назоўнік | мужчынскі род

Сенажаць, пераважна заліўная.

• Уздоўж Нёмана цягнуліся бяскрайнія лугі.
• Альпійскія лугі (горныя).

|| памяншальная форма: лужок.

|| прыметнік: лугавы.

луг​² назоўнік | мужчынскі род

Едкі раствор, прыгатаваны з попелу, залітага варам, які ўжываўся для мыцця бялізны, галавы і інш.; шчолак.

|| прыметнік: лугавы.

лугаводства назоўнік | ніякі род

Апрацоўка і выкарыстанне лугоў, сенажацей, пашы; галіна раслінаводства.

|| прыметнік: лугаводчы.