Verbum

ілжывы (лжывы) прыметнік

1. Схільны да хлусні, падману.

   • Ілжывая натура.
   • І. чалавек.

2. Які змяшчае ў сабе хлусню, падман, прытворны, фалыпывы.

   • Ілжывая усмешка.
   • Ілжывыя словы.

|| назоўнік: ілжывасць і лжывасць.

ілжэ (лжэ) прыстаўка

Першая частка складаных слоў са знач.:

1. які ўтрымлівае хлусню, няпраўду, памылковы, няправільны, напр. ілжэнавука, ілжэмастацтва, ілжэтэорыя;
2. уяўны, які наўмысна выдаецца за сапраўднае, напр. ілжэатака, ілжэвучоны, ілжэпрарок, ілжэтрывога;
3. які лжэ, хавае ісціну, напр. ілжэсведка, ілжэсведчанне;
4. у саставе складаных назваў: які мае адносіны да відаў, часткова падобных да іншых, асноўных відаў, напр. ілжэакацыя, ілжэгарлачык, ілжэлістоўніца, ілжэскарпіён, ілжэязмін.

ілжэвучэнне (лжэвучэнне) назоўнік | ніякі род

Выдуманая, фальшывая тэорыя, якая выдаецца за навуковую.

ілжэсведка (лжэсведка) назоўнік | мужчынскі род

Сведка, які дае лжывыя паказанні.

|| жаночы род: ілжэсведка і лжэсведка.

ілжэсведчанне (лжэсведчанне) назоўнік | ніякі род

Паказанні ілжэсведкі (лжэсведкі).