Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

абвгдежзйклмнопрстуфхцчшэюяёі
авелмнопрсухюі’
лі

кплівы прыметнік

  1. Які любіць насміхацца з іншых, схільны да кпін.

    • Кплівая суседка.

  2. Які заключае ў сабе кпіны, насмешку.

    • К. тон.
    • К. выраз твару.

|| назоўнік: кплівасць.

кпіны назоўнік | мужчынскі род

Злыя жарты з каго-, чаго-н.

|| прыметнік: кпінны.

кпіць дзеяслоў | незакончанае трыванне

Насміхацца.

  • Нельга к. з чалавека.